• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Wau Y Los Arrrghs!!! / Black Time / Sweatmaster / Slideshaker

Mutante Spaanse voodoosurf brengt hele zaal aan het dansen.
09 april 2006, Patronaat, Haarlem

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 16 april 2006

LVC boekte Gem als aanvulling op Slideshaker en Sweatmaster, Patronaat paarde de Finse bands aan Wau Y Los Arrrghs!!! en Black Time. De Leidse programmatoren lijken op papier logischer bezig, maar de Haarlemse gok pakte ook bijzonder goed uit: drie van de vier bands gaven een uitstekend optreden.

De uitschieter naar beneden is het Engelse Black Time. Tijdens de erg korte set laat het trio nauwelijks iets horen dat het onderscheidt van andere ragpunkbands uit de oude school. De zanger mompelt iets over wakker worden in zijn eigen bloed en kots, dus misschien is er sprake van een slechte dag, want heel af en toe flikkert er toch iets van potentie door. Zo’n lijkbleke huid combineert op zich dan wel weer mooi met het pikzwarte haar en zonnebril.

Het contrast met Slideshaker [foto links] kan niet groter zijn. Als het Finse trio de avond opent, is het nog akelig rustig in het Patronaat, maar dat weerhoudt zanger Heikki Savolainen er niet van zowel geestelijk als lichamelijk een gezonde blijmoedigheid uit te stralen die je zelden ziet buiten God Verandert Mensen. Het past wel bij de wat lievige, poppy variant op de Blues Explosion die Slideshaker is. Minder strak spelen doen ze er niet om. In de hele zaal beginnen voeten dan ook als vanzelf mee te tikken. Het is zeker niet de laatste keer die avond dat de groove het publiek in het Patronaat in zijn greep krijgt.

Sweatmaster [foto onder] kan er ook wat van, hoewel ze een beetje rommelig beginnen. Na een nummer of drie komt het tweede Finse trio van de avond op stoom. Zanger/bassist Sasu Mykkänen is wat betreft de combinatie simpel doch strak bassen en soulvol zingen misschien wel de enige ware erfgenaam van Phil Lynott. Met name tijdens ‘Last Request’ en ‘Song with No Words’ maakt hij vocaal indruk.

Toch gaat de hoofdprijs naar de mutante surfers van Wau Y Los Arrrghs!!! [foto boven]. Wau is met zijn dikke buik, dunne beentjes, Parkinson-motoriek en stem als Screamin’ Jay Hawkins na een avond heftig stappen al een bezienswaardigheid op zich en daar krijg je dan een gitarist van tegen de vijftig met Einsteinsnor en -haar, een toetsenist met de Man Or Astroman? nerd-look en een jaren tachtig metalbassist gratis bij. De drummer is de saaie piet van het gezelschap.

De band speelt net zo goed als de bandleden er bizar uitzien. Het materiaal van het ijzersterke Cantan en Español komt loeistrak de zaal in. Die staat dan ook binnen de kortste keren volledig zijn best te doen op de bizarre danspassen die de voodoosurf van Wau Y Los Arrrghs!!! vereist. Nummers als ‘Rey de Tablistas’ en ‘Demolicion’ volgen elkaar in hoog tempo. Wau gaat steeds harder trillen en schopt zijn spillebeentjes nog eens houterig de lucht in.

Wau Y Los Arrrghs!!! is te losgeslagen en bizar voor het echte succes, maar een slimme festivalprogrammator weet dat een telefoontje naar Valencia volstaat voor een onverwachte sensatie. De band is gemaakt om een dronken festivalpubliek uit zijn dak te laten gaan.

http://www.kindamuzik.net/live/wau-y-los-arrrghs/wau-y-los-arrrghs-black-time-sweatmaster-slideshaker/12558/
Meer Wau Y Los Arrrghs!!! op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wau-y-los-arrrghs