• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Wallace Vanborn / John Coffey

Stripfiguren en geile grooves.
26 april 2013, Vera, Groningen

Tekst: André Rozendaal

Beeld: Oscar Anjewierden

Publicatiedatum: 28 april 2013

Volgens 3FM-deejay Eric Corton is het voor bands uit de Benelux moeilijk om voet aan de grond te krijgen bij poppodia. Om drempels te verlagen biedt hij met Cortonville talentvolle, wat luidere bands aan bij concertzalen. Het brengt Utrechters John Coffey en Gentenaren Wallace Vanborn naar een goedgevuld Vera.

Hoogtepunt van Noorderslag 2013 was een verpletterend John Coffey [bovenste foto en foto links]. Ver na twaalven schudde de band het publiek ruw wakker door kont te schoppen met energieke gitaarherrie die geworteld is in hardcorepunk. In een mum van tijd was de Kelder één grote mosh- en crowdsurfpit. Tijdens de daaropvolgende tour laat John Coffey een spoor van muzikale vernieling achter.

Dan hoop je stiekem dat het in Vera net zo'n prettige chaos wordt. Het geluid staat hard en massief afgesteld, waardoor zanger David achter de Molen er met zijn rauwe schreeuwzang net bovenuit komt en dus beklimt hij al gauw een geluidsbox. Het slopen beperkt hij tot prikken met zijn microfoonstandaard in de lichtstellages. Met drukke rock-'n-rollposes poogt hij het publiek op te hitsen, terwijl de eveneens fraai besnorde stripfiguren van de ontwapenende band noest hun ding doen op gitaren en drums.

Hoewel het publiek steeds losser wordt, zanger en gitarist in het publiek verdergaan en er een bescheiden moshpit ontstaat, blijft echte verplettering achterwege. De bovengemiddelde kwaliteit van de songs blijft wel overeind. De band schrijft opzwepende, melodieuze nummers met pakkende refreinen, zoals op de prima plaat Bright Companions al bleek.

Met Lions, Liars, Guns and God leverde Wallace Vanborn [foto onder] ook een opwindend album af. De band tapt uit een iets ander vaatje: stonerrockgrooves met een hoofdletter die als dikke stroop uit de speakers stromen, waarbij ze aan hun onvolprezen landgenoten van Millionaire herinneren. Die stroop is soms te dik, zodat de logge sound in een geluidsbrij verzandt. Ian Clement komt hier met hoge schreeuwzang nog wel bovenuit, maar als een roepende in de woestijn.

Meesterdrummer Sylvester Vanborm brengt met schitterende breaks en tempowisselingen redding en de geluidsafstelling wordt steeds beter, zodat de groove weer aan geilheid wint. Alles komt samen in een subliem vuig 'Lion's Manual'. Hoewel Wallace Vanborn rockt als de neten, zoekt de band geen muzikale grenzen op. De combinatie met het op grotere zalen gerichte livegeluid maakt de groep, in de lijn van het ook op veilig spelende Triggerfinger, wel geschikt voor een doorbraak naar een groter publiek.

http://www.kindamuzik.net/live/wallace-vanborn/wallace-vanborn-john-coffey/23952/
Meer Wallace Vanborn op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wallace-vanborn