• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

VIVE LA FÊTE / THE RAVEONETTES

Dubbelblond feest.
27 september 2007, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Sven Schlijper

Beeld: Cor Jabaaij

Publicatiedatum: 02 oktober 2007

 
In een uitverkochte, snikhete bovenzaal gaan de gedachten bij aanblik van de hoogehakte blondine Sharin Foo onwillekeurig uit naar het Duitse model Nico. Muzikaal gezien blijft haar band The Raveneottes ook niet ver uit de buurt van The Velvet Underground, zeker gezien de staccatodrums die al staande bespeeld worden. Samen met bandmaat Sun Rose Wagner drapeert Foo veelal naar shoegazersferen neigende gitaarpartijen waarop het door de combinatie met zalvende zang heerlijk wegdromen is. Een verinnerlijkt feest in het klein.

Het blijft zonde dat The Raveonettes de vervoering verbreken met werk uit compleet andere toonaarden zoals echte popdeuntjes en soms een toefje punk. Ook blijven de nummers aan de korte kant. Een aanhoudende jamessie roept beter My Bloody Valentine herinneringen op dan een ellenlange cover van Stereolab.

Niet getreurd echter; de Denen geven een voorproefje van het in november te verschijnen Lust Lust Lust en zo te horen past die plaat naadloos in dit voor fuzz-, shoegazer- en dreamrockliefhebbers toch al fijne jaar. Zij worden op hun wenken bediend doordat bijvoorbeeld Daydream Nation, Shocking Pinks of Maps opnieuw uitgebracht worden.

Koud bekomen van de laatste fuzztonen, stampt in de grote zaal Vive La Fête [foto's] al op volle kracht. De andere blondine van de avond – Els Pynoo – heeft de vroegere speelpakjes ingeruild voor een heuse haute-couturecreatie (dezelfde als op de meest recente plaathoes). Haar krolse gegil is echter nog steeds niet van de lucht. Het zijn de gekende hits als ‘Maquillage’ en ‘Ne Touche Pas’ die Paradiso van voor tot achter laten opveren. Maar opvallend genoeg zingt Pynoo in de nummers van het nieuwe album Jour de Chance écht en komt ze meer dan eens los van hitsige of nietszeggende onelinerslogans.

De beat stompt, de synths zijn diepgeworteld in de jaren tachtig en beroepsposeur Danny Mommens speelt de sexy rockster. Hij draagt – los van het obligate mopje ‘Jesus Christ Superstar’-jammen – niet bijster veel bij aan het pompende bandgeluid. Zoals gebruikelijk bij Vive La Fête staat ook vanavond het feest voorop.

Dat daarbij geknipoogt wordt naar en geleund wordt op vergane glorie en aan het slot zelfs ‘Popcorn’ onder de mottenballen vandaan getrokken wordt, doet de show niet te kort. Pynoo en Mommens weten feilloos hoe je een uitbundig electrorockfeest op de planken brengt. Na het tegenvallende Grand Prix en een tournee die het voornamelijk moest hebben van oude krakers, heeft Vive La Fête met het nieuwe album weer een fraaie revanchetroef in handen. Live bewijst de band meer te zijn dan een uit de hand gelopen grap. Tussen kitsch of camp en tussen serieus te nemen of volvette knipogen, balanceren weinigen zo verleidelijk op die smalle scheidslijn als Vive La Fête. Een prestatie van formaat.

http://www.kindamuzik.net/live/vive-la-fete/vive-la-f-te-the-raveonettes/16046/
Meer Vive La Fete op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/vive-la-fete