http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Distronics

Experimentele elektronische uitspattingen.
30 januari 2004, Effenaar, Eindhoven (NL)

Tekst: Joop van Vlerken

Publicatiedatum: 04 februari 2004

Twine
Een avond vol experimentele electronica in de Effenaar, dat zou het moeten worden. Het Engelse Twine mag aftrappen en gaat razend langzaam van start. De groep zet een creepy sfeer neer met hun wazige muziek en bijpassende beelden. Er heerst dan ook een psychedelisch sfeertje in de zaal. Wat matrassen op de grond, met daarnaast fijne waterpijpen, hadden niet misstaan. Twine maakt muziek waarbij het experiment op de voorgrond staat. Maar als je goed luistert, is er wel degelijk een structuur in de muziek te ontdekken en wordt je als het ware meegezogen in hun spacey trip. Erg dansbaar is het allemaal niet, tot ongenoegen van enkele bezoekers. Dit is eigenlijk de muziek die thuishoort in de chill-out room van een houseparty, een soort muzikaal behang, maar dan goed in elkaar gezet.

The Electronic Hammer
Dan is de beurt aan The Electronic Hammer, waar toch wel heel erg veel geduld gevraagd wordt van de gemiddelde dance-liefhebber. De groep bestaat uit een percussionist en twee mensen achter de computer. Het geheel klinkt misschien nog het meest als een verontrustende soundtrack voor een filmhuisfilm. De percussionist bespeelt zijn instrumenten. Deze geluiden worden bewerkt door de jongens op de computers, die de geluiden verder uitrekken en vervormen. Deze band zou misschien beter op zijn plaats zijn in een kunstgallerie, er zit weinig tot geen melodie in de muziek. Je kunt het dan ook beter zien als een muzikale artperformance. "Dit kan mijn zoontje van drie ook," zou een cynische vader zeggen.

Plaid
Plaid is van een andere orde. Hoewel deze mannen het experiment ook niet schuwen, zit er toch een duidelijkere lijn in deze muziek. In tegenstelling tot wat er eerder gebeurde die avond, is deze muziek wel dansbaar. De muziek van Plaid heeft af en toe het freakerige van iemand als Aphex Twin, maar is ook funky en jazzy. Het is geenszins platte housemuziek, de muziek is opgebouwd uit fragmenten en samples met daaronder een veelal lome bas. Op het podium wordt er volop geïmproviseerd en dit leidt tot muziek met verassende wendingen en breaks. Het publiek weet dit ook te waarderen en er wordt flink geswingd. Plaid is met zijn tweeën en er wordt druk geklikt en gedraaid op laptop en mengpaneel. Ook aan het visuele aspect is gedacht, soms kunnen we precies zien aan welke knoppen gedraaid wordt. Dit wordt namelijk in beeld gebracht door een camerarobot die de heren volgt achter hun apparatuur.

Rephlex Disco Assault System
Hoe spijtig het ook mag zijn dat Plaid het podium heeft verlaten, we vergeten onze ellende al gauw als DJ Cyclob achter de knoppen plaatsneemt. Replex Disco Assault System bestaat vanavond uit: DJ Cyclob, Kevin Martin (alias The Bug), DMX-crew en DJ Ornanon. Deze draaien deze avond tot een eind, met verassende en weinig clichématige muziek.

Deel dit artikel: