Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Madball is terug! Zonder twijfel de belangrijkste conclusie na de tweede dag van het Summerfest in Maastricht. Dit keer niet op een leuke buitenlocatie met tent, maar in de verschrikkelijke Platte Zaol, gelegen aan de Maas in Maastricht. Pal in de zon liep de temperatuur tegen de dertig graden. Dat was nog niets vergeleken bij de verzengende hitte die binnen in de zaal heerste, vooral tijdens de spetterende comeback van eerder genoemde New Yorkers. Klonk Madballs show op de European Hardcore Party nog als een matige coverband, inmiddels weet de band met de nieuwe line-up iedereen te overtuigen, en bleek eens te meer dat Freddy Cricien als frontman een verrijking voor de scene is. Resultaat: een kolkende pit, liters zweet en ongetwijfeld tientallen blauwe plekken bij iedereen die vooraan vertoefde. Wat een band!
Eveneens verrassend, maar dan in negatieve zin, was het optreden van Blood For Blood. De mannen hadden nog wat goed te maken van een lichtelijk teleurstellende show een paar maanden geleden op het zelfde podium. In plaats daarvan toog een strontbezopen Buddha met zijn gevolg aan om een concert af te leveren dat de term teleurstelling nieuwe inhoud gaf. Verre van strak was het. Blood For Blood begint steeds meer op het Nederlands Elftal te lijken. Op papier zijn ze in staat tot uitstekende prestaties, maar als puntje bij paaltje komt, laten ze het afweten. Gelukkig voor de band zat het grootste deel van het publiek ook goed in de olie, zodat er vooraan alsnog genoeg te beleven was.
De Nederlandse bands losten hun beloften ruimschoots in. Discipline kreeg zoals gewoonlijk de armen van de hele zaal de lucht in, Born From Pain zaagt niet eens planken maar smijt complete bomen de zaal in, en Astro Zombies A.D. klonken, met dank aan Glenn Danzig, live net zo goed als op hun CD. De afscheidsshow van oi-band Hardsell vormde enigszins een uitzondering, hoewel de eigen aanhang daar anders over dacht.
Problemen waren er ook. Van oerpunkers G.B.H., die toch hoog op de bill stonden, werd de hele dag taal noch teken vernomen. En de set van Most Precious Blood werd, terwijl ik me tegoed deed aan een welverdiende avondmaaltijd, geplaagd door technische problemen die naar verluid hun optreden compleet om zeep hielpen. Dan was er nog een aantal overactieve Maastrichtse agenten, dat zich, terwijl de auto’s van verschillende bezoekers aan dieven ten prooi vielen, te buiten ging aan bonnen schrijven voor iedereen die buiten dronk, piste of in de Maas sprong. Diep droevig is het, als oom agent zich zo wil laten gelden.
Do Or Die zette zich, voor het eerst in de nieuwe line-up met maar één zanger, weer op de kaart met een denderend strakke metalcore show. Waarom ze afsloten met de Sepultura cover ‘Roots’ is me echter volslagen onduidelijk. Proberen ze een ander publiek aan te spreken?
Hun landgenoten Circle revancheerden zich eveneens, met een erg energieke rock show die qua stijl nog het meest aan Refused deed denken. Een welkome afwisseling op de vaak zo eenvormige hardcore festivals.
Was er aan het begin van de dag nog wat te beleven? Nadat ik de eerste twee bands (NS wederom bedankt) had moeten missen punkrockte The Heartaches er lustig op los en deed Waking Kills The Dream verwoedde pogingen om ons Morning Again te doen vergeten. Dat lukte niet, mede door de ongestructureerde nummers en het slechte geluid.
De gevarieerde line-up en een de goede sfeer maakten van het Summer Fest een geslaagd festival. Nu maar hopen dat de organisatie van zinnen is om de locatie te heroverwegen. Een feestje in de zomer horen nu eenmaal buiten plaats te vinden.
http://www.kindamuzik.net/live/various-artists-2449/midsummer-hardcore-event/3488/
Meer Various Artists op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/various-artists-2449
Deel dit artikel: