Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Of het nu de derde of vierde keer was, was mij even ontschoten. Wat vast stond is dat er weer een Crossover Crash was met een paar leuke namen die Gerrie Bezuyen en zijn 4 Tune deze normaliter saaie zondag ons bood. Sinds de Crossover Crash in 2001 haar entree maakte in het Amsterdamse Velodrome, is het toch een steeds weer terugkerend festival dat het nodige publiek trekt.
Het is nog wat rustig als de Limburgse band Blind Sight aftrapt. Met direct gevonden invloeden van Machine Head weten zij toch verassend goed hun eigen nummers in te zetten. Zanger Geert weet zich geheel in zijn rol thuis te voelen en dat is te merken. Wellicht kan er nog wat meer geschaafd worden aan de podium act, maar de muziek staat er zeker.
Blind Sight word gevolgd door de Italiaanse band Pro Agres. Wat Blind Sight iets te kort kwam aan de presentatie, heeft Pro Agres wel onder de knie, ware het niet dat de muziek van Blind Sight wel weer beter in elkaar zat. Verder is er geen gelijkenis tussen deze twee bands, behalve dat het door de massa in de nu metal hoek wordt gestouwd samen vele anderen. Beetje onverdiend, want Pro Agres weet toch met een zeer energieke show hun eigen stijl er wel doorheen te drukken. Vreemde breaks en rare timingen maken het leuk om naar deze band te kijken.
Italië volgt Italië, en zo speelt emo screamcore band Out of Project een prima set. Verrassend energiek en zeker een van de leukere acts om naar te kijken op deze zondagmiddag/avond. Out of Project is een zeer goed op elkaar ingespeelde band, maar het schort wel een beetje aan de zang. Het is jammer dat deze emo bands, in binnen- en buitenland, elkaar wat te veel volgen. Zo lopen de stijlen van dit genre toch wat te vaak in elkaar over en begint het na een tijdje op elkaar te lijken, ondanks dat een band zoals Out of Project zelf wel goed bezig is. Emo(tioneel) was het zeker wel, zo bewees de zanger ook door de helft van het laatste nummer als dweil op het podium te fungeren. Ik denk dat de Melkweg er wel blij mee was en zeker de schoonmaakploeg... jammer dat diverse acts na dit Italiaanse quintet het podium zouden bevuilen…
Gastheer Gerrie praatte de bandjes aan elkaar, maar bij Brainshake had het
niet gehoeven. Hij hield het dan ook kort. Brainshake heeft in de afgelopen
twee jaar hard aan een live-act getimmerd en dat is te merken. Een
energieke live show en Erik stampte, schreeuwde en
groovede het publiek lekker los. Brainshake had natuurlijk samen met
Motherfed een 'thuis'publiek, maar je moet het wel entertainen, en dat deden
zij. Met enkele nieuwe songs lieten zij de trouwe fan ook nog genieten wat
nog komen zal, en dat klonk toch iets anders dan het vertrouwde materiaal.
Het leek of de songs meer diepgang hadden en zo had ook het nieuwe nummer
‘Rewind’ toch wat extra’s bovenop andere songs. We wachten gewoon het nieuwe
album af, en dan kunnen we echt gaan vergelijken. Een beetje band groeit, en
vast en zeker ook Brainshake.
Brainshake begeleidde ook de Fashion Show, die er direct op volgde. Het ontging mij een beetje, maar volgens mij was het een pure show verzorgd door een plaatselijke skatestore. Cadeautjes werden in plastic zakjes het publiek in gesmeten, en werden gretig uit de lucht of van de grond gevist. Een leuk intermezzo.
Na een korte break begon de Italiaanse band Atman. Had niks te maken met crossover of nu metal en was misschien daardoor wel de leukste band van vandaag. Goede rock ensembles, goede zang en een zeer goed samenspel. Niet iedereen kon de band waarderen, maar dan schuif ik het toch op het wat jongere publiek wat alleen maar nu metal luistert. Het was gewoon goed, niks meer of minder, en het was leuk om deze vreemde eend in de bijt flink te zien terugbijten op de harde kritiek. Gaan we zeker nog meer van horen...
Over KJU kan ik kort zijn: deze heb ik helaas moeten missen doordat ik echt
na een paar uren wat moest eten en daar er in de Melkweg geen catering is
moest ik samen met fotograaf Ron mijn heil zoeken bij de plaatselijke BK.
(wat nou, geen mega double cheese meer in het assortiment!! Grrrrr…)
De Franse band Body Fluids deed mij zowaar mijn oordoppen uitdoen. Alle hoge en schelle tonen van eerder die dag werden weg geblazen door een overdonderend zwaar bassig geluid. De instrumenten en apparatuur stond zo ontzettend laag dat het eigenlijk een beetje ten nadele van het geluid was (en dit lag echt aan de afstelling van de heren op het podium zelf, want geluidstechnicus Lourens Bood deed er alles aan om het enigszins hoorbaar te maken voor de zaal) Verder was de show van de jongens goed, en gebruikte zij goed het podium. Natuurlijk zag je als oplettende kijker hier en daar de invloeden van Pleymo en Watcha bij deze eveneens Parijse band, maar door het toch zeer zware geluid van Body Fluids hadden zij op deze manier ook wel weer een eigen stijl. Come, de zanger van de band deed het in mijn ogen niet helemaal top deze dag. De intentie was goed, de uitvoering iets minder. Ik verwacht wel dat Body Fluids het goed gaat doen. Dit genre doet het nu al vijf jaar erg goed in Parijs en heeft er onder meer toe geleid dat metalheads Watcha afgelopen zomer voor het eerst een grote show mocht geven in een zeer chique theater Olympia, iets wat eerder nog uit den boze was in het o zo prestigieuze Parijs. Het zou leuk zijn als deze bands wat vaker naar Nederland komen, want de Franse stijl is toch, net al de Italiaanse, een verrijking voor ons veramerikaniseerde Nederland.
Na een korte break was de eer aan Motherfed. Ik kreeg twee jaar geleden al een promo’tje in mijn handen geduwd van het album dat onlangs gereleased was. Vond ik het toen nog erg (Hed) P.E., nu vond ik dat eigenlijk helemaal niet. Ok, misschien zou je denken dat de stem er af en toe wat op lijkt, maar zo kunnen we wel alles gaan vergelijken. Motherfed heeft mijn inziens toch echt wel een eigen stijl, en distantieert zich daarmee dan van de rest van de Amsterdamse scene. Af en toe ontbrak het live wat aan de explosies die het album wel geeft, maar dat lag meer aan de afstelling van het geluid in de zaal. Zo vond ik de single erg zwak, maar...en zo werd door Motherfed zelf ook al min of meer geroepen...probeer het maar eens strak te spelen als je een niet onaardige stripper op het podium neerzet. Got a point there!
Toch raad ik de luisteraar aan om even die cd te gaan beluisteren. Ik had
toevallig deze cd zelf ook gerecenseerd een aantal maanden geleden, en ik
blijf bij de mening dat de cd wat knullige punten heeft, maar toch ook zeker
een aantal goede riffs. Ik denk nu dat die knullige punten vooral lag aan de
dynamiek die op de cd (en live) niet tot zijn recht komt, en niet zozeer aan
die riffs zelf, want die zijn eigenlijk best ok. Motherfed krijgt een
plusje achter de naam voor vandaag, luisteren dus!
Het was pas tegen tienen, dus nog vroeg, en dus eigenlijk nog best wel plek voor nog een bandje...of een jam. Enkele leden van Agrésion en Green Lizard sloten af met een leuke jam, waar onder meer nummers van Helmet, Faith No More, en als ik het goed herkend heb nog eentje van Agrésion zelf. Een leuk initiatief, en zeker voor mij aangezien ik een leeftijdsgenoot ben van die jongens. Ik denk dat het jonge grut Faith No More en Helmet niet kende en daarom de herkenning miste, maar leuk was het wel.
Al met al een hele leuke middag en avond gezien met leuke en soms zelfs goede acts gezien. Ik kijk zelf al weer uit naar de volgende Crossover Crash.
http://www.kindamuzik.net/live/various-artists-2449/crossover-crash-2004/4954/
Meer Various Artists op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/various-artists-2449
Deel dit artikel: