Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Massive Assault houdt al elf jaar de oldschooldeathmetaleer van Hoogeveen en omstreken hoog. Dat is te merken, want een set van dit niveau krijg je maar zeer zelden te horen als een Nederlandse band het voorprogramma mag doen van een internationale act. Sterker nog, menig deathmetalband van reputatie zou het dun door de broek lopen als ze na Massive Assault op zouden moeten. Met de volvet ronkende sound met aandacht voor de song - geen gerag om het raggen - krijgt Massive Assault het publiek meteen al flink mee. Gitarist Fredde Kaddeth durft met zijn spel ook regelmatig van de orthodoxie af te wijken, zodat Massive Assault meer is dan de zoveelste metalband die een vastgelegde stijl goed kan spelen. Hij speelt niet voor niets op een Fender Jaguar, een model dat je eigenlijk nooit ziet bij metalbands. Je bent eigenwijs of je bent het niet. Alleen de Adidastrainingsbroeken die Kaddeth en bassist Jozze dragen kunnen echt niet, hoe old school ze ook mogen zijn.
Ook Vallenfyre-gitarist Hamish Glencross [foto's] is onder de indruk van Massive Assault, want hij betreedt het podium in een shirt van de Hoogeveeners. Dat terwijl Vallenfyre toch niet zomaar een bandje is. Voor een supergroep met (ex-)leden van gekende namen als Paradise Lost, My Dying Bride en Doom met twee zeer goed ontvangen albums is de opkomst echter wat matig, hoewel frontman Gregor Mackintosh aangeeft dat hij minder mensen had verwacht op een dinsdagavond.
Mackintosh heeft als gitarist met zijn meteen herkenbare, melancholieke stijl Paradise Lost mede groot gemaakt. Ook op de platen van Vallenfyre speelt hij gitaar, maar live kiest hij ervoor zich te concentreren op het grunten. Glencross, met een verleden in het verwante My Dying Bride, neemt de honneurs als leadgitarist prima waar, terwijl Sam Wallace als extra livegitarist mee is genomen.
Bij een eerder optreden op Neurotic Deathfest bleek Mackintosh al een prima frontman, zij het meer in de punk- dan in de metaltraditie. Hij ziet er met zijn verweerde, magere kop met dreads ook uit als een echte crust. De aankondigingen van de nummers zijn ook niet in de populistische metalstijl ("Put your fucking hands in de air!"), maar liggen in de cynische punklijn, met oneliners als: "This one is so fucking sad, I'm gonna piss my fucking pants." Waarna daadwerkelijk een loodzwaar en inktzwart doomdeathnummer volgt, een stijl die Paradise Lost en My Dying Bride op de kaart hebben gezet. Ter afwisseling worden de nodige snelle nummers gespeeld, maar er moet gezegd worden dat het trage materiaal toch veel meer indruk maakt.
Dit is de eerste normale tour voor Vallenfyre; bij de vorige plaat speelde de band alleen op een aantal speciale gelegenheden. Er mogen nog wel meer tours volgen, want Vallenfyre maakt een veel vitalere indruk dan het live meestal nogal mat overkomende Paradise Lost. Paradise Lostzanger Nick Holmes heeft er onlangs ook een tweede grote band bijgenomen, Bloodbath, dus misschien waren de heren inderdaad op elkaar uitgekeken.
Twee kleine dingen die beter kunnen bij het (hopelijk snelle) volgende optreden: ook licht van voren, zodat je als publiek niet negentig procent van de tijd naar een stel schaduwen aan het kijken bent en een wat langere setlist. Mackintosh kondigt al voor het laatste nummer wordt ingezet aan dat er geen toegift gaat komen - "We're not fucking Van Halen" - terwijl iedereen best nog trek heeft in meer.
http://www.kindamuzik.net/live/vallenfyre/vallenfyre-massive-assault/25383/
Meer Vallenfyre op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/vallenfyre
Deel dit artikel: