Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hij wordt mogelijk de Jake Bugg van de blues, Dan Owen [foto rechts]. Net zo'n jong, blank Engels pikkie, maar dan eentje in wie een grote zwarte neger is neergedaald. Jammerlijk gestuntel met gebroken snaren en een te korte speeltijd spelen hem parten vanavond. Tussendoor gromt Owen bluesclichés en stampt hij als een bezetene op een elektrisch plankje. De jongeman kan op veel bijval rekenen en weet zich al verzekerd van de steun van Mick Fleetwood, dus die komt er wel.
Valerie June uit Memphis, tegenwoordig woonachtig in New York, brak door met het door Dan Auerbach geproduceerde Pushing against a Stone waarvan ze vanavond de meeste liedjes speelt. Die klinken anders nu ze alleen op het podium staat met slechts een drummer en een bassist. Puurder en soepel switchend tussen de vele, zuidelijke genres die ze machtig is. Het gaat allemaal op die kenmerkend luie Memphisstijl, met veel grappige praatjes tussendoor.
June bouwt haar set mooi op, van heel klein en folky naar stevige, elektrische songs. Sfeer creëren is haar sterkte net als haar bijzondere, priemende stem. 'Shotgun' en 'You Can't Be Told' zijn hoogtepunten met daarna de countrysoul van 'Leave the Bar Open'. Tegen het einde van de show babbelt June wat erg veel en gaat de vaart uit de voorstelling. Toch is dit een alleraardigst avondje oude muziek in handen van jonge mensen.
http://www.kindamuzik.net/live/valerie-june/valerie-june-dan-owen/25143/
Meer Valerie June op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/valerie-june
Deel dit artikel: