• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Triosk, The Eternals, Yoke & Yohs

Stormen van koper en ivoor op Rumor Festival.
31 maart 2007, Theater de Kikker & Ekko, Utrecht

Tekst: René Passet

Publicatiedatum: 04 april 2007

Nooit geweten dat er zo ontzettend veel herrie uit een baritonsaxofoon kan komen. Diep voorovergebogen, alsof hij staat te stofzuigen, laat Johannes Lund z'n koperen ploert loeien en brullen alsof hij stage heeft gelopen bij Metallica. Ondertussen ramt Tietze Mortensen op de drums alsof hij door de duivel zelf op de hielen wordt gezeten.

Samen zijn ze Yoke & Yohs, een duo dat hoorbaar weken in de oefenruimte heeft doorgebracht. Amper twintig minuten duurt de Deense storm. Laatkomers die gaandeweg de zaal van Ekko vullen kijken na afloop beteuterd, omdat ze beseffen dat ze iets bijzonders hebben gemist.

Het optreden van Yoke & Yohs is onderdeel van het Rumor Festival. Eens in de zoveel tijd kun je in Utrecht met een kaartje drie verschillende bandjes in drie verschillende zalen zien. "Nieuwe muziek op het grensvlak van pop, jazz en gecomponeerd", is de enigszins raadselachtige omschrijving die de organisatie op zijn website heeft staan.

Slave of fashion
Klokslag tien uur is het tijd voor The Eternals [foto rechts] uit Chicago. Met zijn imposante afro is de zanger de blikvanger. In meer dan één opzicht overigens. Hij beweegt als een jazzdanser, heeft grappige onderonsjes met mister soundman and mister monitorman en klaagt dat het zo warm is onder de gele lampen. "Maar ik ben een slave of fashion dus ik hou m'n jasje aan", grijnst hij.

Sfeer genoeg dus op het podium, jammer alleen dat lang niet alle liedjes van The Eternals even sterk zijn. Op hun best is het trio als de bas een reggaeloopje met ons neemt en de zanger de effectendoosjes vol opendraait , waarna het lijkt alsof hij met z'n tweelingbroer staat te zingen.

Triosk [foto links]
Na The Eternals is het in gezwinde spoed op de fiets over de Oude Gracht naar Theater de Kikker. Een zwarte vleugel staat daar uitnodigend klaar voor het afsluitende concert van Triosk.

Triosk komt van twaalf tijdzones verder, uit Australië. Wie zolang in het vliegtuig moet zitten om te kunnen optreden wil wel zijn best doen. En dus gaat drummer Laurence Pike, een Oboema-lookalike met woest haar en een bolle buik, er gelijk vol in.

Triosk speelt een broeierig mengsel van jazz en electronica. Bezeten drums, uitzinnig pianospel en een chaotische bas. Vooral Pike maakt indruk. Een fabelachtige drummer, die het ene moment met groene kwasten liefdevol wrijft en veegt over snaredrum, bekken en hi-hat om vervolgens razendsnel naar de stokjes te grijpen. Daarna zwelt de muziek aan tot een orkaan van koper en ivoor. De stuwende en sturende contrabas van Ben Waples voorkomt dat de boel ontspoort.

Een mooie afsluiter van een sterke aflevering van een sympathiek festival.

http://www.kindamuzik.net/live/triosk/triosk-the-eternals-yoke-yohs/15175/
Meer Triosk op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/triosk