Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Soms vraagt eens mens zich af: waarom gaat iemand uit de entourage van Amy Winehouse heroïne voor haar scoren, terwijl je toch ziet hoe ze eraan toe is? Waarom haalt een tourmanager Chris Cornell niet van het Pinkpoppodium als hij tenenkrommend zielig begint te worden? Waarom heeft niemand tegen Tricky gezegd dat het eigenlijk al einde oefening is als je een duet met Ed Kowalczyk (Live) opneemt? En dat het daarna ook niet meer goed zal komen... Ook al valt Knowle West Boy nog mee, een gedeeltelijke revanche.
Een eindje in de set wordt de bar belegerd, tijdens het optreden wordt gebabbeld en dat kun je niemand kwalijk nemen, want het gebodene vanaf het podium is van ronduit stuitend laag allooi. Fluisteraar van beroep, akkoord, maar zijn nieuwe vocale partner Franky Riley krijst de tanige Tricky in een overstuurde geluidsmix totaal naar afwezigheid.
Zo intens als Tricky kón zijn (ook live, heel soms), zo mat en vlak is deze wanvertoning. Broeiend wordt het nooit, ragga is nergens te bekennen, laat staan triphop. Eigenlijk krijgt de Melkweg een show die veel weg heeft van The Bangles die een set spelen met drieakkoordenliedjes uit de Rage against the Machinefabriek (metalen randje en springen maar), 'opgesierd' door een Brian Eno-meets-Frank Black-lookalike op toetsen, die veel te prominent zijn Faithlessachtige synthesizerpartijen eroverheen mag schmieren.
Over Tricky kun je zeggen wat je wilt, maar het is never a boring day at the office, want je kunt geen enkel peil trekken op de beste man. Hij geeft er na amper vijftig minuten de brui aan. Komt terug voor een tenenkrommende toegift en 'trakteert' Amsterdam op een cover van 'Ace of Spades' die zo vals gezongen is dat elk schoolbandje zich ervoor geschaamd zou hebben.
De lijn tussen genialiteit en afgang is dun. Tricky wil al heel lang af van de connectie met Massive Attack en Portishead en de hele triphopscene uit Bristol. Tricky wil geen stickertje. Hij doet wat hij wil. Dat leidt tot chaos. Plaatkwaliteit wiebelt vervaarlijker dan een bromtol die op stoppen staat. Live is hij er niet of nauwelijks, hij is hoor- noch zichtbaar (met zijn rug naar het publiek). En chaos? Ja: een ware stage invasion aan het eind levert zeker wanorde op. Het lijkt de handtekening onder het contract van het failliet van een man met een extreem groot talent. Maar laten we wel wezen: dat ligt in de studio en niet op het podium. Live was Tricky in 2001 al een afgang en een aanfluiting en anno 2011 is er in dat opzicht niks veranderd.
http://www.kindamuzik.net/live/tricky/tricky/21585/
Meer Tricky op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tricky
Deel dit artikel: