http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Tricky

Eigenzinnige triphoplegende bouwt feestje.
28 januari 2015, TivoliVredenburg Pandora, Utrecht

Tekst: Tom Leistra

Publicatiedatum: 29 januari 2015

Tricky was in de vroege jaren negentig samen met bands als Portishead en Massive Attack - waar Tricky twee albums lang deel van uitmaakte - een van de belangrijkste exponenten van de roemruchte triphopscene uit Bristol. Nadat hij vond dat succes en geld bij Massive Attack ten koste ging van de lol in het muziek maken stapte hij uit het collectief en bracht vervolgens met het naar zijn moeder vernoemde Maxinquaye een onvervalste klassieker in het genre uit. Dit duistere en rauwe debuut leidde wereldwijd tot lovende reacties en Tricky werd wereldberoemd. Het wrange is dan ook dat dit het laatste is wat de man zelf wilde en de tien jaar na zijn bejubelde debuut was hij dan ook volop bezig om de erfenis van zijn debuut muzikaal af te schudden. Het leidde tot een reeks matige platen die het niveau van Maxinquaye nergens wisten te halen. Tot hij zijn platendeal met Domino opzegde, een eigen label begon en in 2013 opeens met False Idols op de proppen kwam. Vorig jaar kwam daar ook nog eens het meer hiphop- en clubgeoriënteerde Adrian Thaws bij. Op deze platen is Tricky net zo eigenzinnig als altijd, maar eindelijk weet hij ook weer goede muziek af te leveren. In de Pandorazaal van TivoliVredenburg mag de oude triphopveteraan laten horen of hij twintig jaar na zijn eerste plaat nog steeds kan overdonderen.

De duistere, lome en relaxte vibe waar Tricky beroemd mee werd, is vanavond vaak ver te zoeken. Tricky heeft een drummer meegenomen die zijn beats live een smoel mag geven en deze drumt de avond agressief en gedreven aan elkaar. Voeg daar lompe, gesamplede beats als die van Eurythmics-hit 'Sweet Dreams' in openingsnummer 'You Don't Wanna' aan toe en je weet dat Tricky vooral zin heeft om een feestje te bouwen. De eerste paar nummers vliegen dan ook vol hoekige gitaren en ferme drumbeats voorbij. Tricky zelf zingt - zoals we van hem gewend zijn - amper, want hij heeft weer een zangeres gevonden die dat veel beter kan. Nadat de voortreffelijke Martina Topley-Bird (met wie hij een kind heeft) besloot om met Massive Attack verder te gaan, heeft Tricky veel verschillende vrouwelijke vocalisten gehad en K Bleax is blijkbaar de laatste uit deze reeks, nadat vorige zangeres Francesca Belmonte zich liever op een solocarrière richtte.

Wat meteen opvalt is dat zij qua zang vaak totaal niet kan tippen aan haar voorgangers. De wat sensuelere en dromerigere nummers, zoals de door het publiek warm onthaalde Maxinquaye-knaller 'Overcome' en het normaal zo sfeervolle 'Nothing's Changed' worden door haar niet heel veelzijdige stem dan ook bruusk om zeep geholpen. Al kan ze wel rappen, zo laat ze horen op het agressieve 'Why Don't You'. Tricky murmelt er op de achtergrond met zijn slepende zware stem onverstaanbaar op los, maar vaker verliest hij zichzelf ergens midden op het podium in rare armbewegingen met de rug naar het publiek. En soms steekt hij dan een sigaretje - of jointje? - op, waarvan de eerste toepasselijk genoeg in 'Nicotine Love'. Later in de show krijgt hij het echter grandioos op de heupen, wanneer hij in 'Palestine Girl', 'By Myself' en 'Vent' - begeleid door een zware hardrockgitaar - zijn rauwe keel helemaal schor schreeuwt. Hiphop, rock, lounge en zelfs trapmuziek: Tricky gooit alles moeiteloos door de blender en doet na allerlei gedoe met platenmaatschappijen weer gewoon waar hij zelf zin in heeft. Jammer dat hij dit keer niet de moeite heeft genomen om een betere zangeres uit te zoeken.

Foto uit het KindaMuzik archief door Niels Vinck