• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Tim Christensen

Deense cowboy rockt voor enthousiast publiek.
10 maart 2004, Rotown, Rotterdam (NL)

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 13 maart 2004

Tim Christensen - u mag gewoon Tiny Tim of Christus zeggen - liep ik voor het eerst tegen het lijf in Roskilde (Denemarken), waar jaarlijks een feestje wordt georganiseerd voor zo'n honderdduizend dolgelukkige modderkruipers. Daar spelen zoveel Scandinavische gitaarbandjes dat het niet erg lang duurt voordat je de tel bent kwijtgeraakt. Ze zijn ook niet te onderscheiden van bijvoorbeeld de bezoekers in het vlakbij gelegen vikingmuseum of de dorpsmarkt even verderop. De meestal blondharige jongelui zien er werkelijk waar allemaal hetzelfde uit in hun zelfgebreide truien van honderd procent schaapswol. Tim Christensen kunt u op twee manieren herkennen: de Deense zanger is niet blond en hij is niet al te groot van postuur. Hij lijkt een beetje op één van de slonzige hippie-inwoners van Christiania, de kunstenaarsgemeenschap van Kopenhagen. Afgelopen jaar dreigde de Deense regering om het zogenoemde drugsparadijs Christiania met de grond gelijk te maken, maar laat ik niet mijlenver afdwalen van waar het werkelijk omgaat: Tim Christensen live in Rotown.

Woensdagavond. Half tien. Het is druk in Rotown, gelukkig niet zo druk als afgelopen week bij Franz Ferdinand, maar je moet behoorlijk wat moeite doen om een glimp van de kleine man op het podium op te vangen. Degene die er wel meteen uitspringt, is de overenthousiaste drummer, een soort van kruising tussen Jezus, Beavis (van Butthead) en Animal uit de Muppet Show. Verder wordt Christensen bijgestaan door een handjevol moderne vikingen, waaronder een gitarist in een t-shirt met Mickey Mouse-opdruk. De Deense zanger-liedjesschrijver, waarvan we allemaal weten dat hij inmiddels wereldberoemd is in eigen land, heeft zich verscholen aan zijn rechterkant van het podium. Er wordt begonnen met een stevige rockset, waarbij het volume belangrijker lijkt dan de geluidskwaliteit. Enfin, de nummers grijpen sterk terug op zijn verleden, toen hij als rocker in de band Dizzy Mizz Lizzy speelde. Het publiek wordt er flink mee opgezweept, tot hij overgaat op het rustige spul, dan kloppen de vergelijkingen met Crowded House en The Beatles meer. De pracht van de tweede Christensen-plaat, Honeyburst, komt in de rustige, soms bijna ingetogen momenten het best tot uiting. Maar die zé ér spaarzame momenten verdwenen spijtig genoeg na het tweede speelkwartier. Ach wat, zolang een afgeladen Rotown exclusief de garderobe-dame voor een paar centen uit zijn dak gaat met het hardere spul, kan er gesproken worden van een geslaagd optreden van de Deense cowboy annex Deense Springsteen.
Wie klaagt er dan nog over de rij bij de (gratis) garderobe of de (gratis) toiletten die bij drukte nauwelijks te bereiken zijn?

http://www.kindamuzik.net/live/tim-christensen/tim-christensen/5391/
Meer Tim Christensen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tim-christensen