Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is warm en muf in zaal The Max van de Melkweg. Het concert van The Script is uitverkocht en dit kun je zien. De Ierse band trekt een gevarieerd publiek naar Amsterdam, maar moet het vooral hebben van tieners en met name meisjes. "Ik ken alle nummers uit mijn hoofd! Oh, deze ken ik ook!" Dat de Ieren maar elf nummers hebben gemaakt, maakt op dat moment niets uit. De sfeer is binnen een paar minuten al gedefinieerd door twee meisjes die gillend op een balustrade staan.
Het trio heeft er een bassist bijgehaald voor de liveoptredens. Bij het gelijknamige debuut werd de bas via de computer toegevoegd, nu moet het toch ook in het echt gebeuren. The Script laat het in muzikaal opzicht echter redelijk vaak afweten: te hard, te zacht, onverstaanbaar of gewoon ronduit een zooitje. Hoe 'gelikt' zanger Danny O'Donoghue er ook uitziet, zo speelt de band maar met vlagen.
Waar genoeg mensen nieuwsgierig naar zijn, is de stem van O'Donoghue. Op de cd zingt hij met veel echo's, maar enorm zuiver en intens. De grote opsteker van de avond is ook dat hij precies zo zingt als op het album. Weliswaar met een flinke echo door de microfoon, maar dit maakt het geluid alleen maar dieper en voller.
Ze zijn verrast door de grote opkomst. Felle lampen schijnen de zaal in zodat de Ieren het publiek goed kunnen begroeten. Als de lichten die op het podium schijnen voor een minuut doven, voel je al dat The Script zijn grote hit gaat spelen. 'The Man Who Can't Be Moved', een van de beste nummers van het album, is meteen herkenbaar door het gitaarintro. Het publiek zingt uit volle borst mee. Misschien zo hard dat ze niet horen dat O'Donoghue's zang niet boven de muziek uitkomt. Precies bij het nummer waar het grootste gedeelte van het publiek de hele avond al op wacht, maken de Ieren het niet waar.
Bij het uptempo 'Rusty Halo' gaat alles eindelijk eens goed. Het geluid en O'Donoghue's stem knallen door de zaal heen, dwars door een uitbundig dansend en zingend publiek. Eindelijk.
Met maar elf nummers op de cd verdwijnt The Script binnen een dik uur al weer van het podium. De band blijft binnen de lijntjes, maar aan het met zweet doordrenkte shirt van O'Donoghue te zien, werkt de groep hard om het publiek tevreden te stellen. Nu nog iets meer soundchecken.
http://www.kindamuzik.net/live/the-script/the-script-3703/18149/
Meer The Script op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-script
Deel dit artikel: