• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Raveonettes

Niet eentonig en dreinerig genoeg, ondanks een fikse kater.
15 februari 2004, Rotown, Rotterdam (NL)

Tekst: Martÿn ter Haar

Beeld: Sylvia Korving

Publicatiedatum: 22 februari 2004

"We're a litte hungover," bekent Sharin Foo. De kleine oogjes van partner-in-crime Sune Rose Wagner doen vermoeden dat dat 'little" wel eens een understatement zou kunnen zijn. Dat hij het publiek bedankt dat ze op maandagavond met zo veel gekomen zijn versterkt die indruk nog eens. Het is namelijk op een zondagavond dat de Denen in een, inderdaad uitverkocht, Rotown spelen.

Het wordt dus niet de meest energieke show uit de tour. En ook niet de langste; amper een uur later worden de spullen alweer ingeladen. Nou maakt het bij The Raveonettes gelukkig toch niet zoveel uit of de fysieke gesteldheid goed is, want de band drijft op een lekker dreinerig stofzuigergeluid. En ook vanavond komt dat er weer goed uit.

Tenminste, in de nummers met het typische Raveonettes geluid. Want vreemd genoeg voor een band die vaak bekritiseerd wordt omdat de nummers te veel op elkaar zouden lijken, zijn het juist de afwijkende nummers die de zwakste schakels zijn. Dat het materiaal van de EP Whip It On beter klinkt dan dat van de Chain Gang of Love plaat hangt daarmee misschien samen. Immers, de langspeler is in bes majeur, terwijl de EP in bes mineur getoonzet is, en mineurmuziek heeft nou eenmaal van zichzelf een meer slepende werking.

Jammer is dat juist het hypnotiserende effect van de muziek nooit volledig tot uiting komt omdat The Raveonettes kiezen voor korte nummers. Als ze nou eens één lange jam van drie kwartier op drie akkoorden en monstervolume hadden gespeeld, dan was misschien iedereen wel volkomen in trance en zwaar onder de indruk naar huis gehobbeld.

http://www.kindamuzik.net/live/the-raveonettes/raveonettes/5217/
Meer The Raveonettes op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-raveonettes