http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

The Posies / Sunday Sun

Kwaliteit boven schijtlolligheid.
10 augustus 2014, Patronaat, Haarlem

Publicatiedatum: 14 augustus 2014

Sundays Sun Sunday Sun [bovenste foto en foto rechts] begint met wat vertraging aan zijn set, maar jaagt er in een halfuurtje een puike rits strakke en loepzuivere powerpopliedjes doorheen, die herinneringen oproepen aan The Flamin' Groovies, Sloan en The Shins. Het is allemaal wat aan de brave kant, maar dat lijkt een bewuste keuze, en de vierstemmige Rickenbackerrinkelpop is nét genoeg 'rock-'n-roll' om de echte lulligheid buiten de deur te houden. Bovendien voldoet het Nederlandse kwartet, dat ex-leden van onder meer GEM en Woost bevat, aan de belangrijkste eis van het genre: hooks in overvloed. Dat het publiek daarmee nog niet tot meezingen kan worden verleid valt Sunday Sun niet te verwijten, want daar heeft zelfs te hoofdact vanavond in Haarlem een flinke kluif aan.

Vorig jaar stonden The Posies [overige foto's] nog op de Europese podia in twee verschillende bezettingen, die hun beider succesalbums, respectievelijk Frosting on the Beater (1993) en Amazing Disgrace (1996), integraal ten gehore brachten. Alleen de laatste variant was toen ook in Nederland te zien, en vreemd genoeg wordt vanavond opnieuw Amazing Disgrace volledig gespeeld, zij het dit keer met Darius Minwalla op de drumkruk in plaats van Brian Young. Een lichte teleurstelling wellicht voor de trouwe fans die nu wel weer eens wat anders hadden willen horen, bijvoorbeeld wat werk van het deze maand opnieuw uitgebrachte debuutalbum Failure, maar waarschijnlijk liet de overvolle agenda van de twee op eigen houtje hyperactieve frontmannen geen ruimte voor al te veel extra repetities.

De variabele invulling van de ritmesectie is bij The Posies overigens verder van weinig belang, want alles draait natuurlijk om Jon Auer en Ken Stringfellow, bij wie het altijd maar weer afwachten is hoe de vorm van de dag is. Bij de openingszetten blijkt al direct dat het met de focus vanavond wel snor zit, en de vaart blijft er zelfs zo goed in dat de volslanke Auer al na een kwartier buiten adem is. Stringfellow, die bij zijn laatste bezoek aan het Patronaat de tent nog volledig afbrak, houdt zich nu voor zijn doen behoorlijk gedeisd, al is dat ook te wijten aan het weer eens bijzonder makke Haarlemse publiek.

Waar de heren vroeger in een dergelijke situatie onverwijld voor de provocatie en totale ontregeling hadden gekozen, leidt het gebrek aan interactie vanavond voor de verandering eens tot een Posiesoptreden waarbij de muziek centraal staat, en dat is ook wel eens een keer fijn. Zo kan Auer het weliswaar niet nalaten om te zeggen hoe vereerd hij is om samen met Anthrax op één poster te staan, maar een schijtlollige cover (een specialiteit van het huis) van 'Got the Time' blijft achterwege. De hardnekkige neiging tot zelfsabotage kan ook nu weer niet volledig worden onderdrukt, waardoor bijvoorbeeld 'Precious Moments' ten prooi valt aan Stringfellows geschmier. Ook lukt het Auer maar niet om nu eens een keer echt de gitaarheld uit te hangen die wel degelijk in hem schuilt, maar het is lang geleden dat hét grote wapen van de band, de hemelse samenzang, live zo doeltreffend werd ingezet.

The Posies Wanneer het Amazing Disgrace-gedeelte van de set erop zit volgt er zoals verwacht nog een handvol hits van Frosting on the Beater en een tweetal nummers van het meest recente album Blood/Candy, waarbij de band wordt bijgestaan door de Nederlandse zangeres Eva Auad. Daarmee dreigt nog even het gevaar dat Stringfellows fröbelpopstrapatsen de overhand gaan krijgen, maar met het bloedmooie duet 'You Avoid Parties' wordt uiteindelijk ook het 'In My Room' bedplassersaspect van powerpop waar Big Star patent op had nog even prachtig uitgelicht. Dat de van tevoren beloofde twee uur speeltijd uiteindelijk niet wordt volgemaakt kan vooral het publiek zich aanrekenen, maar aan kwaliteit geen gebrek vanavond.