Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met een reünie-optreden van all-woman sixtiesgarageband The Pandoras en huisfavorieten The Hex Dispensers is er zowaar een dubbelconcert in Vera. De liefhebbers van onversneden rock-'n-roll komen daarbij uitstekend aan hun trekken, zo blijkt uit twee opwindende optredens. The Hex Dispensers openen het garagebal. Het duurde zes jaar voordat een nieuwe plaat verscheen, maar op III tonen de Texanen wederom hun dreinende klasse. Met een beter geluid dan tijdens het tegenvallende vorige optreden in Vera en een extra gitarist valt alles op zijn plek. Het geluidsvolume wordt stiekem opgevoerd zodat de toch al rauwe gitaarklanken uitmonden in een vunzige golf van stroperig geluid, die je diep in je donder treft.
Het maakt daarbij niet uit wanneer een bandlid er eens een nootje naast zit, en als een gitaarsnaar van zanger en gitarist Alex Cuervo knapt, dan slaat de stress niet toe maar lost hij dit geduldig op. De trein vol vuige garagepunk jakkert door en ook tijdens dit zinderende optreden blijkt maar weer eens wat een geweldige en eigenlijk heel toegankelijke nummers The Hex Dispensers op hun repertoire hebben. En ja, dan is het heel moeilijk stilstaan op het rücksichtsloze 'Are You an Assassin?', een onderhuids gespeeld 'Forest Ray Colson', een verschroeiend 'I've Got My Doppelgänger On' of een enerverend 'I Hope the Sun Explodes Today'.
De samenzang met tweede gitariste Rebecca Whitley en drumster Alyse Mervosh komt uitstekend uit de verf in het fraai afgestelde geluid, zodat je bij de vaak in hetzelfde tempo gespeelde topsongs altijd bij de les blijft. Mervosh en bassist Drew Schmitz wisselen daarbij op een hechte manier stuivertje in het oppoken van onontkoombare muzikale energie. De beide gitaristen maken het vervolgens af met vuige lijnen in de drieakkoordentraditie. The Hex Dispensers geven een zeer geslaagd garagefeestje.
Na zo'n optreden rijst de vraag of The Pandoras hier nog overheen kunnen gaan. Het gaat hier immers om een reünieconcert van een sixtiesgarageband die al heel wat jaartjes niet meer actief is geweest. Vanaf de allereerste schreeuwvocalen van Kim Shattuck, die ooit in het onvolprezen The Muffs zat en een blauwe maandag bij de Pixies de basgitaar vasthield, blijkt echter het imponerende tegendeel. Oud-bassite van de band Shattuck neemt de plaats als frontvrouw in van de in 1991 overleden Paula Pierce. Met een massief en nog luider dan bij The Hex Dispensers afgesteld geluid, is het geen zoete girlgrouppop die voorbijkomt, maar een verzengende pot rock-'n-roll.
Ondanks het hoge volume zijn de verschillende partijen goed te onderscheiden en kunnen de sixtiesorgeltonen van de in een polkadotrok gestoken toetseniste Melanie Vammen fraai wedijveren met de smerige maar bovenal attractieve gitaarriffs van Shattuck. De jaren hebben wel vat op haar gekregen, maar ze neemt vrijwel elke kans te baat om te schreeuwen als een krolse kat in de stuk voor stuk opwindende nummers. Songs die het beste van The Sonics, L7 en The Romantics bij elkaar brengen.
Toch is het niet alleen maar van-dik-hout-zaagt-men-planken wat The Pandoras laten horen. Ze kunnen tevens melodieus uit de hoek komen en op die manier tegen psychedelische rock en zelfs een beetje postpunk aanschurken. En hoewel dit enige Benelux-optreden nog maar het vijfde optreden is sinds de band bij elkaar kwam, weten The Pandoras een dampende show neer te zetten. Geen uitgebluste veertigers en vijftigers die een kunstje herhalen, maar onversneden rock.
http://www.kindamuzik.net/live/the-pandoras/the-pandoras-the-hex-dispensers/26171/
Meer The Pandoras op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-pandoras
Deel dit artikel: