Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In de hausse aan nieuwe Britse bandjes ontbreken vreemde eenden niet. Aan de luide kant vonden we het al overleden Test Icicles. Recht daartegenover ligt de hippie-achtige feel good-pop van The Magic Numbers. De debuutplaat stond vol met prachtige meerstemmige zang, dartele melodie en veel zomers gevoel. Van Nick Drake naar Creedence Clearwater Revival, van The Mamas And The Papas naar de Beach Boys; groovy en folky, uptempo tegenover ballads en opbeurend cute.
Een uitverkocht Tivoli onthaalt de band op een warme omhelzing van gejuich. Dat gevoel blijkt wederzijds. Breeduit lachend en enthousiast zwaaiend komen de vier het podium op. “Hello! We are The Magic Numbers!!!” En ze hebben er zin in. Het spelplezier slaat over op de zaal, die zijn waardering gretig terugstuurt naar de band. Hun mondhoeken krullen nog verder omhoog; de sfeer gaat van goed naar beter naar uitgelaten top. Commandeerde Belle & Sebastian vroeger devote beluistering en kon je bij hun concerten vaak een speld horen vallen, dan ligt devotie bij The Magic Numbers in interactie. Meezingen? Meeklappen? Graag!
Na een begin met bekend plaatwerk volgen drie nieuwe nummers. Ze passen naadloos in het geijkte The Magic Numbers-stramien en tegelijk worden bruggen geslagen door in één en hetzelfde nummer van kalm en bedaard naar een sneller tempo te schakelen. Dat tweede album zit dus wel snor.
Dankbaarheid over de goede ontvangst straalt aan alle kanten van het gezicht van zanger Romeo Stodart en Tivoli krijgt een speciale traktatie: ‘Close Your Eyes’. Op Push the Button werkten The Magic Numbers samen met bigbeatkoningen The Chemical Brothers en soms spelen ze het nummer in hun eigen set. Deze van beats en elektronica gestripte versie staat fier overeind en markeert een van de hoogtepunten van het concert. De meerstemmige samenzang blijft loepzuiver, een twinkelende xylofoon brengt dromerige sferen en zachtjes wiegend gaan gedachten uit naar liefdevolle knuffels.
Natuurlijk komen de hits (‘Mornings Eleven’, ‘Forever Lost’, ‘Love Me Like You’) langs en Beyoncés ‘Crazy in Love’ ontlokt Tivoli totale o oh, o oh, o oh-oh-oh samenzang. Vanavond worden we met de neus op de feiten gedrukt dat dit dé reden is waarom je naar een concert gaat: het één worden tussen band en publiek, de elektrisch geladen energie die daarvan uit gaat.
Gezelligheid kent in de volle Tivoli geen tijd; anderhalf uur vliegt voorbij voor je er erg in hebt. Je zou The Magic Numbers zo graag in een doosje stoppen om op een dag dat je in een wakje zit even een blik erin te werpen en meteen weer die gelukzalige grijns op je gezicht te toveren. Grote kans dat mensen die de komende dagen met een glimlach van oor tot oor door Utrecht lopen, vanavond bij The Magic Numbers waren. Laten we hopen dat dit gevoel nog een tijdje aanhoudt. Gelukkig zijn ze gauw weer terug (voor de festivals?). Vier mensen om op slag verliefd op te worden; een blij, BLIJ, BLIJ!!! gevoel na afloop. Zonder twijfel nu al een van de allerbeste concerten van 2006.
http://www.kindamuzik.net/live/the-magic-numbers/the-magic-numbers-12068/12068/
Meer The Magic Numbers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-magic-numbers
Deel dit artikel: