• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Killers

Definitief klaar voor het grote werk als topshowband!
16 november 2006, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Sven Schlijper

Beeld: Victoria Jacob

Publicatiedatum: 20 november 2006

Na een kekke introductie (Hot Fuss) richt The Killers zich dit jaar op megasucces. Flood en Moulder tekenen op Sam’s Town voor een bijkans overgeproduceerd, volvet geluid en de band heeft zichzelf een nieuw imago aangemeten. De Springsteenhemdenlook is thuisgebleven; The Killers zijn op tournee gewoon zichzelf.

Gitarist David Keuning staat er in een doodnormaal kloffie bij als een Brian May die de ene na de andere spetterende clichésolo vol overgave weggeeft. De bassist waagt zich aan hupjes en drummer Ronnie Vannucci (een naam The Darkness waardig!) prijst zich bekkentrekkend zielsgelukkig met een gong binnen handbereik.

De band is ijzersterk, snaarstrak en dus valt er met een extra lid achter de versterkers geen smet te bespeuren in het kristalheldere geluid. Sterker nog: het ontbreken van productionele foefjes laat The Killers direct en eerlijk klinken.

Het is voorman Brandon Flowers die de show steelt. De kleine figuur straalt, gestoken in gilet en vlinderdas, vanaf seconde nummer één. In Paradiso staat een groot performer op. Trekjes van Freddie Mercury zijn hem niet vreemd wanneer hij subtiel publieksmennend optreedt en meer dan menig emozanger zijn hart en ziel in de voordracht stort.

Ed Kowalczyk werkt bij velen op de zenuwen, pretty boy Gavin Rossdale is niet écht geloofwaardig, maar Flowers heeft heel goed opgelet bij het bekijken zijn Queenvideo’s en de shows van Siegfried & Roy in zijn thuisstad. Ook van Bono heeft hij iets opgestoken. Hier staat een showman in optima forma - een jongeling die weet dat Paradiso uit zijn hand eet en desondanks alles geeft.

Bovendien weet hij dit alles op de juiste manier te doseren. Het zijn de kleine gebaren die de zaal uit volle borst laten meezingen, het is de vinger naar de volgepakte balkons die iedereen het gevoel geeft ertoe te doen, het is de dynamiek in zijn stem tussen uitgelaten brulwerk en ingetogen zang achter de piano die ervoor zorgt dat het Paradisopodium Flowers niet langer past. Deze kleine man is gemaakt voor grootse dingen.

Komend voorjaar wacht de Bijlmerse bierhal, daarna ongetwijfeld headlineposities op de grootste Europese festivals. Dan mag het songmateriaal flinterdun, makkelijk voorspelbaar en 'geleend' van Meat Loaf, Bruce Springsteen en U2 zijn. Dan mag er weinig beklijven van de gezwollen teksten, wanneer Flowers naar boven wijst om God of Jezus om steun te vragen, wanneer hij op zijn benen slaat als wilde hij zijn botten laten meeklinken, dan gelooft hij in zichzelf en neigt de toeschouwer ernaar hem in zijn passie te volgen.

Meer show dan inhoud? Talpatheater? Dit concert verveelt geen minuut en waar die televisiezender zich binnenkort Tien noemt, scoort The Killers dat cijfer met een griffel voor een show die af is. Passie in plaats van pathos heerst in Paradiso. Laat het album voor wat het is. The Killers na Paradiso is één van de belangrijkste uitdagers voor de kroon van de grootste liveband van het moment en het komende festivalseizoen.

http://www.kindamuzik.net/live/the-killers/the-killers-1033/14434/
Meer The Killers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-killers