Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Na tien jaar eerder voor het laatst samen in de succesvolle countryrockgroep The Jayhawks gespeeld te hebben, vonden Gary Louris en Mark Olson elkaar weer in 2005 en gingen ze als duo op pad onder de vlag An Evening with Mark Olson and Gary Louris, Together Again. Toen ze in 2008 ook nog het door Chris Robinson (The Black Crowes) geproduceerde Ready for the Flood uitbrachten, stegen de kansen op een volledige Jayhawksreünie ineens aanzienlijk.
Hoewel Louris de band na het vertrek van Olson, in 1995, nog zo'n 10 jaar in leven had gehouden was de angel er duidelijk uit en bleek de kracht van The Jayhawks niet alleen in de kenmerkende samenzang te hebben gezeten, maar ook in de wisselwerking tussen beide frontmannen als songschrijver.
Enthousiasme alom toen er een nieuw album en een tour in de originele bezetting werden aangekondigd, en hoewel je kunt discussiëren over hoe origineel deze bezetting is – pianiste Karen Grotberg werd immers net vóór en drummer Tim O'Reagan net na het verschijnen van Tomorrow the Green Grass aan de band toegevoegd – staan Louris en Olson samen met Grotberg, O'Reagan en bandlid van het eerste uur Marc Perlman eindelijk weer eens als band in een uitverkocht Paradiso.
Zoals het een echte reünie betaamt, is het optreden vooral een feest der herkenning, met een setlist die bijna geheel leunt op de successalbums Hollywood Town Hall en Tomorrow the Green Grass. Geroutineerd werkt de band zich gestaag door de blokjes bekend werk heen, aangevuld door een viertal nieuwe nummers van het in september te verschijnen Mockingbird Time. Dat Olson zich af en toe vocaal wat verstopt en Louris' gitaarsolo's meerdere malen houterig uit de verf komen, lijkt voor het merendeel van het publiek geen belemmering te zijn. Dat is in Paradiso om favorieten als 'Waiting for the Sun' en 'Take Me with You (When You Go)' weer eens live te beleven.
Maar toch lijkt de avond niet echt op gang te willen komen, mede door het gezapige tempo dat het vijftal hanteert en waar vooral drummer Tim O'Reagan debet aan is. Zelfs 'puntige' nummers als 'Settled Down Like Rain', 'Nothing Left to Borrow' en 'Miss Williams' Guitar' gaan zo haast ongemerkt op in het grote geheel. Olson heeft schijnbaar plezier maar vergeet daar het publiek bij te betrekken – iets wat de immer doodserieuze Louris sowieso niet van plan is.
De opvallende dankbaarheid waarmee dan ook meezingers als 'Blue' en 'Bad Time' worden begroet doen vermoeden dat ook het volle Paradiso meer had verwacht dan deze degelijke show zonder echte hoogtepunten.
Foto uit het KindaMuzik archief door Jelmer de Haas
http://www.kindamuzik.net/live/the-jayhawks/the-jayhawks-6766/21939/
Meer The Jayhawks op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-jayhawks
Deel dit artikel: