• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Horse Company / Mansell

Uitstekend binnen de lijnen.
21 maart 2013, Vera, Groningen

Tekst: André Rozendaal

Beeld: Anna Hiep

Publicatiedatum: 24 maart 2013

Het Groningse Mansell opent met licht melancholieke gitaarrock in de lijn van Buffalo Tom en The Jayhawks. De rauwe zang van Bert Volmer maakt indruk in sterke nummers met pakkende refreinen. Tijdens het rustigere werk zakt het wat in doordat de timing niet altijd even goed is. Toch stijgt Mansell boven het gemiddelde voorprogramma uit. Het is de vraag of de band met zijn enigszins belegen muziek veel potten zal breken in het grote aanbod van gitaarbands.

Met Calypso maakte The Horse Company uit Zwolle een van de beste Nederlandse indiepopplaten van 2012, waarop het kwartet het rootsverleden achter zich laat ten faveure van subtiele invloeden uit shoegaze, krautrock en Amerikaanse collegerock. Op het podium trekken de heren, met een massief maar helder geluid, stevig van leer richting powerpop.

Het werk van de drie platen is gelijkmatig verdeeld over de set, met als gemene deler uptemposongs. Zo kan de ritmesectie de rol als aanjager met verve vervullen: prima drummer Jeroen Hobert speelt met straffe ritmes een hoofdrol, terwijl de quasinonchalant bewegende basplukker Arjan Pronk volledig opgaat in zijn boeiende spel.

De broers Arjen en Vincent Hilberdink vullen elkaar zowel vocaal als op gitaar uitstekend aan. Met lichte galm op beide stemmen doen ze, zowel tijdens samen- als solozang, hun mond net iets meer open dan op plaat zodat de intensiteit toeneemt. Daarnaast vechten ze boeiende gitaarduels uit, die door het hoge geluidsvolume eveneens net iets feller klinken en zijn de hoekige gitaargolven uit bijvoorbeeld 'Random Hearts' eerder leidend dan dienend.

Het vele wisselen van gitaren tussen de songs, haalt de vaart wat uit het optreden. Maar dit muzikale perfectionisme betaalt zich uit in de fraaie funklijnen van 'Cornershop', een twangy dreiging en de warme gitaardeken van het zweverige 'Aeons', dat mede door dromerige zang een hoogtepunt is.

In de oefenruimte jamt The Horse Company het liefst, waarbij de bandleden post- en krautrock niet schuwen. Toch blijft de groep vrijwel het hele optreden binnen de lijnen van de platen en dat is jammer. The Horse Company beschikt namelijk over het songmateriaal en de speltechniek om volledig loos te gaan in improvisaties, zodat muzikale magie à la Motorpsycho kan ontstaan. Hoewel de gitaristen tegen het einde rond de drummer staan tijdens gefocust gitaargejakker, blijft het daarbij. Meer van zulke momenten hadden het optreden van uitstekend naar magnifiek kunnen tillen.

http://www.kindamuzik.net/live/the-horse-company/the-horse-company-mansell/23848/
Meer The Horse Company op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-horse-company