http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

The Heavy

Geen echte soul, wel erg goed.
26 maart 2010, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 30 maart 2010

Als The Heavy voor een uitverkochte kleine zaal begint met spelen, dan is dat in de wetenschap dat ze het twee maanden later in de grote zaal overnieuw mogen doen. Een mooi uitgangspunt voor het Britse rock & soulkwartet, dat ze in dezelfde positie brengt als Lee Fields een aantal weken terug.

Er is wel een belangrijk verschil: waar Lee Fields the real thing is, met een uitgebreide band met echte blazers, daar is The Heavy een rockband met een soulzanger en blazerssamples. Een purist zou het minder kunnen noemen, maar dat is dezelfde fout maken als degenen die in de jaren zeventig Led Zeppelin beschuldigden van het verminken van de blues. Wat The Heavy doet is misschien ook geen zuivere soul, maar het is wel goed. Erg goed zelfs.

Dat komt ook door de strak musicerende muzikanten, maar die maken niet het concert, hoezeer ook bassist Spencer Page de botten van het publiek van elkaar los probeert te trillen met zijn 'Rickenbacker-met-Ampeg als massavernietigingswapen' setup. De echte troefkaart van The Heavy is toch zanger Kelvin Swaby.

Niet alleen beschikt Swaby over een uitstekende soulstem, hij is ook een frontman pur sang. Hij staat geen moment stil op het podium, jut voortdurend het publiek op, springt zeer atletisch het publiek in en flirt met alle meisjes. Dat hij dat doet met een sappig Engels accent en vocabulaire is overigens wel even wennen bij een oer-Amerikaans genre als soul (laten we het zo maar blijven noemen). Zijn podiumact is misschien iets te populistisch voor het beruchte Amsterdamse "ik was erbij toen ze voor het eerst in Nederland waren, maar ik was niet bijster onder de indruk" bovenzaalpubliek, dat ook nu weer voor een flink deel bestaat uit veteranen met vele duizenden uren concertervaring. Maar zelfs daarvan huilt aan het einde van het concert een flink deel mee als Swaby ze vraagt een wolf na te oden.

Dat met die grote zaal gaat ook wel lukken.

Foto door Mathies Jespersen (cc) genomen februari 2010 @ Aalborg, Nordjylland .