Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Na een stormachtig applaus bij de opkomst is 'All Hail' het eerste nummer. Ruim drie minuten later klapt het bijna uitverkochte Paradiso opnieuw de handen stuk. Het is een thuiswedstrijd voor The Devil Makes Three [foto boven en links]. Zanger Pete Bernard, bassiste Lucia Turino en gitarist Cooper McBean trappen echter op de rem. Er wordt gestemd en dat duurt meer dan een minuut. 'Black Irish', een nummer van de langspeler Longjohns, Boots and a Belt (2003) volgt. Na het nummer wil Bernard even praten over Paradiso, de kerk waar hij graag komt. Met 'Pray for Rain' hort en stoot het concert voort. Het publiek wil een feestje, meezingen, de voeten mogen van de vloer, maar The Devil Makes Three last steeds een pauze in. 'Drunken Hearted Man' van Robert Johnson krijgt een mooie uitvoering en is een van de nummers van het later dit jaar te verschijnen Redemption & Ruin. Daarna is het weer even stil.
The Devil Makes Three debuteerde in 2002. 'Graveyard' is een nummer van het titelloze album. Het publiek pakt het nummer op en steunt Bernard door de tekst hartstochtelijk mee te zingen. Eindelijk geeft de groep gehoor aan de wens van de zaal. 'Old#7' volgt waarna 'Paul's Song' de temperatuur in de zaal naar grotere hoogte laat stijgen. 'Worse or Better' stookt het vuurtje nog wat op. The Devil Makes Three trapt de duivel op de staart en piekt in hoog tempo met vier nummers zonder pauze. 'Do Wrong Right', het titelnummer van het gelijknamige album uit 2009, sluit het concert af.
De zaal is niet content, wil meer en vooral veel duivelse countryfolk. The Devil Makes Three komt onder groot applaus terug en speelt 'St. James' (2006). Het trio maakt het zich gemakkelijk en speelt slechts één nummer. Voor de teleurgestelde fans is er de kater. Het is onbegrijpelijk dat het concert geen groots en zinderend feest wordt. The Devil Makes Three heeft fantastische nummers, maar speelt vanavond wat roestig en is dodelijk saai in de pauzes.
Hackensaw Boys [foto hierboven] is eerder het voorprogramma. Charismo is het dit jaar verschenen album en wordt grotendeels gespeeld. De vijf leden van de groep uit Charlottesville Virginia genieten van de muziek, de plek om te spelen en het publiek. Er is bier en water op het podium en voldoende bier in de zaal. Fans zingen 'The Sweet' en 'Worlds Upside Down' uit volle borst mee. Hackensaw Boys zouden elke straathoek in Nederland plat spelen. Veel passanten zouden de portemonnee met een glimlach leegschudden.
In de kleine zaal wacht, na The Devil Makes Three, een verrassing. J.P. Harris & the Tough Choices [foto hierboven] spelen een uitgelezen keuze uit de twee verschenen langspelers. Harris speelt opzwepende countryrock met een flinke scheut americana. Na weer een pakkend nummer bedankt hij vriendelijk, is er interactie met de vollopende bovenzaal, zet een muzikant een intro in en wordt er een volgend nummer gespeeld. Het plezier spat van het podium en het publiek betaalt terug met vrolijk klaterend applaus. J.P. Harris is de prettige toegift van een wisselvallige avond.
http://www.kindamuzik.net/live/the-devil-makes-three/the-devil-makes-three-hackensaw-boys-j-p-harris-the-tough-choices/26780/
Meer The Devil Makes Three op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-devil-makes-three
Deel dit artikel: