• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Calling

Weinig spannend optreden van een weinig zeggende band.
07 juli 2004, Paradiso, Amsterdam (NL)

Tekst: Dunya Diercks

Beeld: Katerina Plevkova

Publicatiedatum: 13 juli 2004

Jonge meisjes met paardenstaarten houden van The Calling. Ze staan in groten getale voor het podium van de kleine zaal in Paradiso te wachten tot de band het podium opklimt om ze te entertainen. Als de band opkomt blijven de meisjes reikhalzend kijken naar de uitgang waar ze vandaan kwamen. Dan blijkt dat ze vooral erg houden van de zanger van de band, toepasselijk genaamd 'Alex Band'. Oftewel 'Alex Band I-love-you', zoals de meisjes de jongeman ook wel noemen. De (ingehuurde) overige bandleden van The Calling doen nog flink hun best om enorm mannelijk, cool en rock-'n-roll over te komen, maar dat mag niet baten. Ten eerste omdat het publiek met name bestaat uit een berg gillende tienermeisjes met rozen in hun handen (het Backstreet Boys-syndroom), maar ook doordat Alex Band I-love-you bang lijkt te zijn dat zijn perfect gestylede haar door de war gaat. Nog nooit heb ik iemand met zoveel voorzichtigheid zijn bezwete hoofd zien afvegen.

Verder is de show braaf, erg braaf. Vervelend braaf. De mannen starten met de oudere single 'Adrianne', en hoewel het niet slecht klinkt, wil The Calling gewoon niet echt boeien. Zo gauw deze improvisatie start, lijkt het gepland te zijn. Het gaat té vlekkeloos. Het grote probleem lijkt de communicatie te zijn, verbaal of non-verbaal - communiceren is niet de sterkste kant van deze groep. Band herhaalt tot vier maal toe dat hij het leuk vindt om iedereen weer te zien, en dat hij het leuk vindt om weer in Amsterdam te zijn (joh!). En hoe meer iemand iets zegt, hoe minder geloofwaardig het klinkt. Een van de gitaristen staat erbij alsof hij na het optreden een gruwelijke portie billenkoek verwacht, en achter hem verschuilt de bassist zich (klein podium), die zo nu dan een glimlachje loslaat. Richting een roadie. De andere gitarist met dansende krullen is de enige die er nog wat van probeert te maken, deze jongen houdt van zijn werk en is duidelijk in zijn element.

Alex Band probeert zo nu en dan beestachtig uit de hoek te komen door op de grond neer te knielen en planten te ontvangen. Ook springt hij een paar keer op en neer (het kapsel bleef overigens perfect in model) maar zo te zien wou hij liever naar huis. Als Band de nieuwe single 'Our Lives' inzet, lijkt hij er wel zin in te krijgen, maar dat kan ook komen doordat dit het op één na laatste nummer van de avond blijkt te zijn. Dan zet The Calling de oude hitsingle 'Wherever You Will Go' in, wordt er nog even wild gesprongen, en weg is Alex Band. De andere bandleden vertrekken stilletjes na hem. Door dit wat ijzige en korte afscheid denkt het publiek dat ze nog wel een toegift zullen krijgen, maar helaas, dat was het dan. Dag The Calling, volgende keer beter jullie best doen!

http://www.kindamuzik.net/live/the-calling/the-calling/6641/
Meer The Calling op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-calling