• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Acorn / Snailhouse

Hoe wilder, hoe beter.
21 mei 2009, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Gabriela van der Lans

Beeld: Reinier Asscheman

Publicatiedatum: 25 mei 2009

Zanger Rolf Klausener van The Acorn heeft een bijzondere muze: zijn moeder. Om haar beter te leren kennen hield hij lange gesprekken met haar en nam die met zijn memorecorder op. Het was dat een bandlid hem aanspoorde met het materiaal liedjes te maken, anders had The Acorn met iets heel anders op de planken gestaan.

Klauseners "best friend in the whole world" Snailhouse bijt het spits af. Zijn band (zo noemt hij zichzelf) is slechts één man sterk, maar zijn krachtige stem en gevoelige gitaargetokkel weten wel de aandacht van de zaal te vangen. Na Snailhouse begint The Acorn [foto's] eerst nog wat onwennig aan zijn eigen set. Zonder te pauzeren zet de drummer 'Broken Legs' in, en dan is het ijs gebroken. Slimme zet.

Het nummer klinkt met zijn ukulele nog als een verfijnd folkliedje maar lijkt daarin niet op de rest van The Acorns repertoire. De band maakt vooral veel melodramatische melodieën met daarnaast ruig, losgeslagen samenspel van gitaren en een grote ritmesectie. Live lukt dat met zes bandleden, vijf snaarinstrumenten en anderhalf drumstel.

Vooral het ruige spel komt goed over, waar de gitaristen structuurloos en op gevoel de intensiteit opschroeven, met succes. Ook zangtechnisch verdient het optreden een pluim. Zanger Klausener heeft, op een goede manier, iets wanhopigs in zijn stem en haalt iedere treurige, hoge noot moeiteloos. Bijna nog mooier is de samenzang met de bandleden. De link met Fleet Foxes, waar The Acorn deze winter mee zal toeren, is meteen duidelijk.

De speellijst bestaat grotendeels uit nummers van de plaat Glory Hope Mountain die Klausener schreef over zijn Hondurese moeder. Je zou een Latijns-Amerikaans label kunnen hangen aan de uitgebreide percussie, maar voornamelijk krijgt het optreden er scherpere randjes van. De mooie, maar tamme melodielijnen kunnen die wel gebruiken. En met een stem als die van Klausener is het bijna een zonde om te vervallen in tamme voorspelbaarheid.

Aan het einde van de avond klinkt uit de zaal het dringende verzoek 'Curveball' te spelen, waarna de bandleden toegeven dat het alweer een maand geleden is dat ze het nummer gerepeteerd hebben. Klausener, lachend: "Alles ging zo goed, laatste optreden van de tour en dan duikt 'Curveball' opeens weer op." Maar er is geen misstap te bekennen; The Acorn kan met een gerust hart terugblikken op een degelijke afsluiter.

http://www.kindamuzik.net/live/the-acorn/the-acorn-snailhouse/18663/
Meer The Acorn op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-acorn