Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De zanger van het Antwerpse Toxic Shock werkt het grootste deel van het optreden af in alleen zijn onderbroek - een zwart, strak gesneden model - en schoenen. Lekker koel natuurlijk. Gezien de manier waarop hij op het podium rondstuitert is dat geen klein voordeel. De intensiteit van het optreden is het probleem niet, maar de instrumentbeheersing houdt niet over en het songmateriaal van de Belgen beklijft niet echt. Daarvoor is Toxic Shock een band die te veel binnen de gebaande paden van het genre - in hun geval cross-over - blijft.
Het gaat goed met Testament. Jarenlang waren ze met Exodus de band die net de aansluiting had gemist bij De Grote Vier (Metallica, Megadeth, Slayer en Anthrax). Inmiddels is de band uit Oakland Anthrax en Megadeth wel zo een beetje voorbijgestreefd qua populariteit. Dat succes berust niet op het aanboren van nieuw publiek; de grote zaal van de Effenaar is bijna uitverkocht, maar voor meer dan 90% is dat met mensen die de band al decennialang volgen (dat maakt dit soort bands ook erg geliefd bij zalen en festivals, want oude rockers = maximale baromzet met een minimum aan alcohol gerelateerde opstootjes.) Testament heeft die klantentrouw voor elkaar gekregen door consistent sterke platen te blijven maken en daarbij wel te evolueren, maar niet geforceerd met modes mee te gaan. Verder heeft de band van de nood van bezettingswisselingen een deugd weten te maken. Recent is weer keihard toegeslagen op de transfermarkt voor metalmuzikanten. Met Gene 'The Atomic Clock' Hoglan op de drums en Steve DiGiorgio op bas beschikt de band misschien wel over de beste ritmesectie in metal.
Het huidige succes wordt geëtaleerd in een podium volgestouwd met metalkitsch. Duivelskoppen met rood gloeiende ogen, een backdrop met een schedelkasteel, dat werk. Iets dat je meer verwacht bij een Duitse powermetalband dan bij de thrash van Testament. De band besteedt er verder ook weinig aandacht aan. Gelukkig is ook een deel van het budget aangewend om een prima lichtshow neer te zetten.
Voor bands van de generatie van Testament is Eindhoven een magische naam, vanwege Dynamo Open Air. Zanger Chuck Billy memoreert dat ook voor Testament het begin van het grote succes in Europa op dat festival lag. Om dat te vieren, bestaat de set alleen uit nummers van de eerste twee platen, The Legacy en The New Order, aangevuld met het titelnummer van de derde plaat Practice What You Preach. Dat is nu dus eens niet teren op oude roem van een band die zijn beste tijd heeft gehad, want zoals gezegd: de recente platen van Testament zijn zowel artistiek als commercieel behoorlijk succesvol. Dat het geen verplicht nummertje is, blijkt ook wel uit het humeur van Billy; hij heeft er duidelijk zin in bij dit eerste optreden van de Europese tournee. Het hele concert staat hij als hij niet zingt met een grote grijs enthousiast luchtgitaar te spelen op zijn microfoonhouder.
Dankzij Hoglan en DiGiorgio zit het met de ritmische drive sowieso wel goed. Het enige smetje op het optreden zit hem in de gitaren. Niet in het spel van Alex Skolnick en Eric Peterson, want ook daar is wat betreft uitvoering en enthousiasme niets op aan te merken. De geluidsman heeft alleen besloten dat de linkergitaar vrijwel volledig uit de linkerkant van de PA moet komen en de rechter uit de rechterkant. Peterson en Skolnick hebben van die solo's waar ze elkaar afwisselen, maar door deze keuze hoor je als je niet in het midden van de zaal staat één helft daarvan knalhard en de andere niet of nauwelijks. Verder laat Testament in de Effenaar horen waarom zoveel fans de band al die jaren trouw zijn gebleven.
http://www.kindamuzik.net/live/testament/testament-toxic-shock/25962/
Meer Testament op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/testament
Deel dit artikel: