Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eigenlijk zou countrybluestroubadour Graham Lindsey het voorprogramma van de band Tandy verzorgen, maar hij krijgt niet op tijd een geldig paspoort en is daarom genoodzaakt om zijn bevriende collega Ben Weaver op te bellen om de geplande concertdata in te vullen.
Er lijkt weinig aan de hand: net als Lindsey is Weaver een jongeman met een akoestische gitaar, die sombere liedjes zingt. Weaver, getooid met een grote pet, is zojuist uit Minneapolis overgevlogen en houdt bijna het hele optreden zijn ogen stijfdicht. Zijn kaalgeplukte liedjes zijn zonder uitzondering zwaarmoedig, waardoor de verveling op de loer ligt. Zolang hij voorprogramma's en korte optredens op festivals als Roots of Heaven blijft verzorgen, is de loodzware treurnis van Ben Weaver enigszins dragelijk.
De droevige stemming van Weaver is in eerste instantie ook op hoofdact Tandy overgeslagen. Hoewel de rauwe alt.country van de Amerikaanse groep alleszins stroef begint, is de aandacht meteen gevestigd door de interessante bezetting. De band krijgt versterking van de oer-Hollandse gastcontrabassist Erik van Loo, die zijn diensten ook wel verleent aan onder anderen Willard Grant Conspiracy en Steve Wynn & The Miracle 3. Van Loo kennen we ook van de band The Blue Guitars uit Deventer.
Ook Drew Glackin, die hier een prachtige bijdrage levert op pedal steel, en Konrad Meisner van het onvolprezen gezelschap The Silos staan op het Haagse podium. The Silos kennen we weer als de pionierende alt.countrygroep, die in de late jaren tachtig en negentig voor een aantal baanbrekende albums in het genre tekende.
De belangrijkste man in Tandy is toch wel de schuchtere tekstdichter en zanger Mike Ferrio uit New York, die precies over de juiste korrelige stem beschikt voor zijn doorleefde verhaaltjes in persoonlijke liedjes. Het is verdomd knap om te zien dat een pretentieloze groep als Tandy de aandacht van de onverwacht goedgevulde zaal tot de laatste minuut weet vast te houden.
Tandy's harmonieuze en deels geïmproviseerde geluid is volkomen onvoorspelbaar en bovendien moeilijk te plaatsen, hoewel er wel duidelijk overeenkomsten zijn met bekendere bands als The Band, Buffalo Springfield en Wilco. Tandy heeft in ieder geval genoeg kwaliteit in huis om zonder veel publiciteit een groter publiek te bereiken. De hamvraag is echter: zal de intimiteit ook in een grote zaal gewaarborgd blijven? Voorlopig hoeven we ons daar geen zorgen over te maken.
http://www.kindamuzik.net/live/tandy/tandy-ben-weaver/14485/
Meer Tandy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tandy
Deel dit artikel: