Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Er klopt iets niet. Het is kwart over elf, Hollands glorie Mark August draait al beukplaten, maar de dansvloer van Paradiso is nog leeg. Terwijl wel degelijk over een kwartier Superpitcher en Michael Mayer achter hun tafel met allerhande knopjes en instrumenten zullen plaatsnemen. En denk maar niet dat ze ook maar een seconde later zullen beginnen; het blijven Duitsers. Pas ruim anderhalf uur later zal er een rij voor de ingang van Paradiso staan, in afwachting van James Holden.
Maar wacht eens even. Het gaat hier wel over Supermayer, waarvan het tweede deel mede-eigenaar is van Kompakt. Het label uit Keulen dat al jarenlang het meest toonaangevend is in technoland. Wat heeft James Holden wat Supermayer niet heeft?
En zo ontvouwt zich de merkwaardige constatering dat Paradiso eigenlijk te groot is voor Supermayer, die in anderhalf uur het hele album Save the World ten gehore brengt, aangevuld met enkele smakelijke toevoegingen.
En ja, 'Two of Us' is op de dansvloer werkelijk een technoplaat van een andere orde. En de Madness' 'Driving in My Car' rip-off ('Us and Them') klinkt live nog lichtvoetiger dan op schijf. En 'The Art of Letting Go' zou zomaar uit de underground kunnen opstijgen om een bescheiden hit te worden. Het is een feit: Supermayer heeft een eigenzinnige brug geslagen tussen pop en techno.
Echter, dat is ook meteen de spagaat, waarin zowel de artiesten als de toeschouwers zich bevinden. Want met het dansgedeelte is helemaal niets mis, zoals je van de Keulse technoboeren mag verwachten. Het kijk- en luistergedeelte is daarentegen (nog) een ondergeschoven kindje.
Want waar kijk je nu naar? Naar twee mannen, één met gouden lok, achter een tafel die is volgestouwd met de modernste apparatuur. Af en toe toveren ze muziekinstrumenten tevoorschijn. Maar daar hoef je je niet heel veel bij voor te stellen: het zijn louter instrumenten waar je op school tijdens de muziekles mee mocht klooien (inderdaad, ook een triangel).
Als tijdens het meest verbazingwekkende nummer van het album, 'The Lonesome King', dan ook nog eens blijkt dat Superpitcher zijn tekst niet kent, terwijl hij door de speakers daadwerkelijk loepzuiver meezingt, is een lichte teleurstelling niet te onderdrukken.
Toch verdient het duo respect. Ze durven het namelijk aan om een totaal nieuwe sound te ontwikkelen en die ook nog eens heel stoer vanaf een podium live laten horen. En hoewel ze aan de performance nog wat kunnen sleutelen, mogen ze met recht de wereld met de borst vooruit tegemoet treden.
http://www.kindamuzik.net/live/supermayer/5-days-off-supermayer/17178/
Meer SuperMayer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/supermayer
Deel dit artikel: