Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Monoliths & Dimensions, de meest recente plaat van sunn 0))), eindigde in 2009 hoog in menig eindejaarslijstje. Om er nog maar van te zwijgen dat Stephen O'Malley en de zijnen bijkans doodgeknuffeld werden door het muziekjournaille. Eerst is het deze avond echter de beurt aan Eagle Twin, een zieltogend zwak excuus voor doomblues rootsrock. Een woest meppende, maar weinig inventieve drummer en zijn maat op snaren (zeer verguld met zijn distortion en octaverpedaaltjes) teisteren met een ellenlange en vervelende, maar vooral hoogst ongeïnspireerde en puberale vorm van ramrock de trommelvliezen van de vroegkomers. Een duidelijk geval van een voorprogramma dat je meeneemt om ook op je slechte dagen zeker een verpletterende indruk achter te laten: slechter kun je als hoofdact nauwelijks worden.
Opvallend genoeg loopt het ook pas na het voorprogramma wat voller in de overigens verre van uitverkochte zaal. Even opmerkelijk is de exodus al vroeg in de sunn 0)))-set. Apart, omdat inmiddels bekend mag worden verondersteld wat deze band live teweegbrengt. Laag, log en hard, maar vooral vernuftig gedoseerd en bedwelmend uitgekiend werkt sunn 0))) met laag op laag aan frequenties die al dan niet hoorbaar voor beroering zorgen. Ronduit waanzinnige volumes maken het ware ondergaan van het totaalkunstwerk pas écht mogelijk.
De laatste albumhoes toont een werk van de Amerikaanse kunstenaar Richard Serra. Door zijn grote werken van staal lopend, overvalt je onwillekeurig de monolithische massa. Tegelijk heeft de exorbitante maatvoering een meditatieve uitwerking en dwingt de monumentaliteit tot introspectie. Net als Serra's werken appelleert sunn 0))) op een even abstracte manier aan oergevoelens als geborgenheid en beklemming, ruimte en verrukking of bevrijding.
Paradiso heeft de aanblik van een dichte mistbank, zoveel rook pompt sunn 0))) onophoudelijk de zaal in. De lichtshow bedwelmt verder. In deze voormalige kerk voeren de vier heren een hoogmis op die bol staat van rituele kracht en vervoering. Bovenal regeert echter de abstractie. Als meesters van de moderne sacrale boven- en ondertoonmuziek brengt sunn 0))) dan ook geen satansverering voor gevorderden, maar loutering en balsem voor de zielen die niet het hazenpad richting de foyer of rookruimte kiezen. Zij laten zich onderdompelen in een bad waarin tussen wapperende broekspijpen en een apert gebrek aan echt tastbare melodie waarheid te vinden is.
http://www.kindamuzik.net/live/sunn-o/sunn-o-eagle-twin/19729/
Meer Sunn O))) op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sunn-o
Deel dit artikel: