http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Stornoway / Night Beds

Dubbelvla.
07 april 2013, Bitterzoet, Amsterdam

Tekst: Guido de Greef

Beeld: Peter

Publicatiedatum: 08 april 2013

"Wat zijn jullie met velen! We zijn helemaal niet zoveel publiek gewend. Laatst speelden we nog in Kansas voor acht man." Night Beds-zanger Winston Yellen [foto rechts] is onder de indruk van de vrijwel volledig gevulde Bitterzoet. De groep debuteerde onlangs met Country Sleep en maakt dit weekend het Nederlandse podiumdebuut. Dat de band begint met een a-capella-intro getuigt van lef en toont aan dat de leden veel ervaring hebben. Veertig minuten lang speelt het zestal een mix van countryrock en westcoastpop, waarbij vooral Yellens prachtige stem opvalt. Night Beds is het beste op dreef in rocksongs, maar eigenlijk is de zaal te klein voor de ambities van deze band. Een zeer prettige kennismaking.

Nightbeds Stornoway [foto's boven en onder] heeft tot nu toe slechte ervaringen gehad met festivaloptredens in Nederland. In 2010 verliep het concert tijdens London Calling desastreus en afgelopen weekend trok de groep op Motel Mozaïque volgens frontman Brian Briggs 'vijf man publiek'. Als headliner is het Britse gezelschap een stuk succesvoller.

Stornoway heeft twee gezichten. Enerzijds is het kant een folkgroep in de traditionele zin van het woord: meezingbare songs als 'I Saw You Blink' en het prachtige, Belle & Sebastian-achtige 'The Bigger Picture', liedjes die bol staan van de referenties aan vogels, de zee en het weer. In nieuwe single 'Knock Me on the Head' zingt Briggs: "You put an albatross around my neck / When you needed to knock me on the head." Aan de andere kant is Stornoway een indierockband, wat blijkt uit nerveuze en gejaagde rockliedjes als 'Hook, Line, Sinker', '(Belated) Invitation to Eternity' en een song die live wordt voorzien van een ritmische zaag. Letterlijk. Quirky noemen de Britten zo'n band: prettig gestoord.

Die twee werelden samenvoegen tot een coherent geheel lukt niet. Daar kunnen ook twee intermezzo's, waarbij songs van het nieuwe album - Tales from Terra Firma - akoestisch worden gebracht, geen verandering in brengen. Mede door de chaotische podiumpresentatie verloopt het concert vrij rommelig. Erg is dat niet, Briggs vertelt geanimeerd over z'n favoriete Nederlandse eten (dubbelvla) en over een optreden waarbij een huwelijksaanzoek werd gedaan. En hij toont zich dankbaar voor het aandachtig luisterende publiek.

Daarmee lijkt het toch nog goed te komen tussen Stornoway en het Nederlandse publiek. Als dat publiek de volgende keer meteen een paar pakken dubbelvla (chocolade en vanille) meeneemt, dan is de band helemaal gelukkig.