Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vroeg opgestaan? Dat had niet gehoeven. Je wist toch dat The Sword niet kwam? Mastodon heeft je zelfs nog een uurtje extra nachtrust gegeven. Tenminste, als je het op tijd wist. Zouden ze hebben afgezegd omdat ze te veel gedronken hebben of had de toerbus een lekke band? Maakt niet uit. De eerste drie bandjes spelen gewoon wat langer en de aanvangstijd wordt een uurtje later. Zo. Opgelost. Want opvullen met Gorefest, Hail of Bullets of Textures behoort niet tot de opties.
En zo is Pendulum plotseling de opener. En of ze nu op het festival passen of niet, ze doen het best aardig. Tover maar eens een glimlach op het gezicht van een Mastodonfan die net zijn favoriete band misloopt. Pendulum lukt het met een moedig optreden.
Anders is de powermetal van Kamelot. De ridders, aangestuurd door de sympathieke, vrolijke Khan doen exact waar ze goed in zijn. Bombast, vuurfontijnen en gothic dames in latex pakjes maken de progrockshow compleet. Leuk, maar het komt wat gedateerd over. What's next?
Het wordt drukker in de pit. Eindelijk snap je wat je doet op dit festival, want Lamb of God is één van de hoogtepunten van de dag. Het gaat snoeihard, zoals je gewend was van Pantera. Randy Blythe, het giftige - maar gelukkig nuchtere - mannetje, zweept het publiek op. Een wall of death en het explosieve 'Redneck' doen wonderen. Voor het eerst slaat de energie over op het publiek.
Maar hoe blijf je in een flow als je vijfendertig minuten moet wachten op de volgende act? Je bent al weer koud wanneer Down begint. En aangezien het geluid niet zo wil, waait de prachtige muziek van Phil Anselmo en zijn supergroep zo van het veld. Jammer.
Dan Korn. Denk je dat deze nu-metalhelden zijn afgeschreven? Luister dan maar eens goed naar deze geweldige 'greatest-hits'-show. En waarom niet? Metallica heeft toch ook al jaren geen opzienbarend album meer gemaakt? Jonathan Davis haalt de energie van ver uit zijn tenen, zijn bandleden spelen superstrak. Korn komt daardoor zó goed uit de verf, dat het zich de verrassing van de dag mag noemen. Een knappe prestatie, met nog goed geluid ook.
Wat voor shirt heb jij aan? Vast één van Metallica? Het katoen van Slipknot, populair bij de jongere headbanger, komt op een goede tweede plek. Deze stromen dan ook naar voren voor de extreme band, die voor het eerst de nieuwe maskers op een Nederlands festival toont. Het is agressief en energiek, maar gebrek aan variatie en een brij aan geluid maken niet alle verwachtingen waar. Corey Taylor en zijn clowns mogen naar huis met een dunne zeven.
Tijd voor massa-karaoke. Oftewel: Metallica. De grootste metalband aller tijden mag deze mooie dag afsluiten met een publiek dat alle teksten van buiten kent. Hoewel de Amerikanen hun setlist uitvoerig samenstellen, zal kritiek altijd blijven. De één vindt dat er meer nummers van de eerste albums gespeeld moeten worden, de ander zweert bij het zwarte album. Behoor je tot de laatste categorie? Dan heb je vanavond geluk. Maar welke riff Hetfield en consorten ook speelt, het komt altijd goed uit de verf. Zélfs het werk van Death Magnetic. Uit levensbehoud komen de - nog altijd krachtige - nummers 'One', 'Welcome Home (Sanatorium)' en 'Seek & Destroy' langs. Volgens Lars Ulrich komt Metallica zonder het spelen van de oudjes niet levend van het podium. De degelijke ruggengraat van het festival stelt geen moment teleur.
De eerste editie van Sonisphere in Europa kan geluidstechnisch en organisatorisch nog flink wat verbetering hebben. Strijk je hand over je hart en vergeef de organisatie de kinderziekten die een mooie dag niet zouden mogen verpesten. Sonisphere, volgend jaar weer?
http://www.kindamuzik.net/live/sonisphere/sonisphere-festival/18783/
Meer Sonisphere op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sonisphere
Deel dit artikel: