• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Deke Dickerson And The Ecco Fonics

Terug naar het jaren vijftig gevoel.
25 september 2005, Porgy & Bess, Terneuzen (NL)

Tekst: Niels van Poecke

Publicatiedatum: 30 september 2005

Als je het gevoel hebt dat je in een compleet verkeerd decennium bent geboren en liever je jeugd in de jaren vijftig doorgemaakt had, dan is er maar een oplossing voor deze nostalgische hang naar vroeger tijden: ga naar een optreden van Deke Dickerson! Niet alleen bekruipt dit gevoel je door de grensverleggende doch op de american roots geïnspireerde muziek van deze hedendaagse grootheid van de americana, maar zeker ook door de vaste schare fans die deze man naar zijn optredens in Nederland weet te trekken. Versterkt door het feit dat zondag het enige optreden van Dickerson in Nederland plaatsvond, kon het publiek gekenmerkt worden door vetkuiven, kortgeknipte pony’s, opgerolde broekspijpen, lucky dice en petty coats, wat onmiddellijk zonder dat de band ook nog maar één noot gespeeld had een bijzonder aangename retro-sfeer wist te creëren.

De muziek van Dickerson kan gekenmerkt worden als een mengeling van allerlei typische Amerikaanse muziekstijlen zoals rockabilly, country and western, surf, western swing, boogie woogie en old time. Als de bandleden het podium betreden is de muzikale sfeer van de jaren vijftig, begin jaren zestig pas compleet en komt de muziek van Dickerson het dichtst in de buurt van het geluid dat in de jaren zestig in Bakersfield, California door mensen als Buck Owens en Merle Haggard tot ontwikkeling werd gebracht, later tot de Bakersfield Sound omgedoopt. Met strakke drumpartijen van Christopher ‘Suger Balls’ Sprague, de flashy slappin’ bass van womanizer Jimmy Sutton, de korte maar gekunstelde gitaarsolo’s van Dickerson zelf en teksten over verleidingen, versiertrucs en liefdesrelaties wordt er een geluid gecreëerd dat vandaag de dag eigenlijk alleen nog door iemand als Big Sandy ten gehore wordt gebracht op de Nederlandse alternatieve poppodia. En dat met nummers die amper twee minuten duren.

Echter, hoewel op de nieuwste plaat van Dickerson, ‘The Melody’, het pedalsteelspel van Dave ‘D.B.’ Berzansky (The Hacienda Brothers) een vooraanstaande rol speelt, wordt dit hoorbaar gemist tijdens het optreden. Het is namelijk juist dit instrument dat het herkenbare geluid van de rootsmuziek uit California weet te creëren. Afgezien van het feit dat Dickerson met zijn double-necked guitar een gevarieerd ensemble weet neer te zetten, ontstaat er zonder het ‘slippin’ and sliding’ toch een leeg gat. Het is daarom waarschijnlijk ook dat het optreden van Dickerson zondag meer in de hoek van de rockabilly werd geduwd en dat er van een mengeling van stijlen niet echt sprake was. Hetgeen jammer is, omdat juist dit mixen van stijlen een uitdagend en interessant geluid oplevert dat op de nieuwste plaat bijzonder goed naar voren komt en het één van de beste platen van Dickerson maakt.

Absoluut hoogtepunt van het optreden is de verschijning van Suger Balls. Na Iggy Pop is deze drummer zonder enige twijfel de grootste idioot die ooit een podium betrad. Hij weet met zijn grappen, grollen, moppen en ondeugende gelaatstrekken, die steeds beter en ondeugender worden naarmate hij meer pinten weet weg te werken, het publiek bijzonder goed te entertainen. Ook wanneer hij drumt, doet hij dat steeds door zichzelf als het ware te parodiëren, zonder daarbij te vergeten een serieuze ondertoon in zijn spel te leggen. Daarmee reflecteert ‘Suiker Kloten’ – zoals hij al snel door het publiek wordt genoemd – in feite het gehele optreden van Deke Dickerson And The Ecco Fonics: een perfecte combinatie van serieus en knap spel en gemakkelijk weg te slikken entertainment.

http://www.kindamuzik.net/live/son-volt/deke-dickerson-and-the-ecco-fonics/10664/
Meer Son Volt op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/son-volt