Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Solomon Burke draagt niet voor niets nog steeds met trots de titel 'King of Rock-'n-Soul', hem ooit toegedicht door een dj. In het Koninklijk Circus in Brussel toont hij zich een waardige koning, inclusief rode troon en dolenthousiaste massa.
Solomon Burkes weegschaal moet het bijna begeven onder de extreme vorm van obesitas waaraan hij lijdt. De zestiger kan zelfs niet meer op zijn benen staan, en beweegt zich voort in een rolstoel. Staand een concert weggeven doet hij dan ook al lang niet meer. Maar in plaats van zielig in zijn rolstoel te blijven zitten, staat op het podium een enorme rode troon met een kroontje op de leuning voor hem klaar. Voor beide armleuningen prijken twee vazen vol rode rozen. Zijn grote orkest met bombastische blazers en romantische strijkers zet de avond in, en dan valt het licht op de meester in glanzend glitterpak. Brussel is klaar voor een avond Amerikaans entertainment.
De zaal is jammer genoeg maar halfvol, maar dat bederft Burkes humeur geen moment. Vanaf de eerste minuut betrekt hij het publiek bij zijn muziek. Hij gaat in op elk verzoeknummer, vraagt vrouwen op het podium en deelt rode rozen uit. Zonder enige moeite vult zijn volle stem de zaal, die hij opzweept tot nagenoeg iedereen rechtstaat en danst, klapt en wiegt.
Burke put vooral uit zijn twee laatste albums, van de Tom Waits-cover 'Diamond in Your Mind' over 'None of Us Are Free' tot 'Soul Searching'. Midden in zijn show geeft hij de microfoon door aan Candy, de jongste van zijn veertien dochters. Ze mag het liedje brengen dat ze voor haar vaders verjaardag heeft geschreven. Burkes superioriteit wordt er alleen maar door bevestigd: de stem van Candy kan niet aan die van haar vader tippen en het liedje is niks meer dan een sentimentele ballad.
De King neemt het gelukkig al snel weer over, en zo glijdt het optreden na anderhalf uur naar het slot toe. En ook dat is majestueus. De zanger, die eveneens predikant is, roept iedereen op het podium om te komen dansen, hem de hand te schudden, te kussen en zich bij hem in de troon neer te vlijen voor een foto. Dat allemaal terwijl hij en zijn orkest duchtig van katoen geven, en uiteindelijk de gospel- én begrafenisklassieker 'When The Saints Go Marching In' inzetten.
Als het feest in volle gang is, geeft hij de microfoon aan één van de fans, die de show wonder boven wonder moeiteloos overneemt. Hij blijft doorzingen terwijl de muzikanten voor Burke komen staan en de zanger onzichtbaar in zijn rolstoel wordt gehesen en weggereden. De koning blijft niet zitten om zijn applaus in ontvangst te nemen. The show must go on, ook zonder hem.
Foto uit het KindaMuzik archief, door Jelmer de Haas.
http://www.kindamuzik.net/live/solomon-burke/solomon-burke-9826/16376/
Meer Solomon Burke op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/solomon-burke
Deel dit artikel: