• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Slut: Pathos en Pure Pop

Met gierende gitaar en naronkend verlaat men het podium om daarna nog even terug te komen.
15 januari 2003, Rotown, Rotterdam (NL) / 013, Tilburg (NL)

Tekst: Miriam Monster

Publicatiedatum: 30 januari 2003

Slut, het vijftal uit Ingolstadt in Duitsland, had ongeveer twee jaar geleden een kleine radiohit met de single 'It Was Easier' van het album Look Book. Een meeslepend met gesynthetiseerde violen beladen, melodieus nummer, van een album wat in tegenstelling tot de wat meer rechtdoorzee voorganger Interference de grenzen tussen pathos en pure pop verkende. En nu was Slut dan eindelijk, met een nieuw album, voor het eerst op tournee in Nederland. 'Nothing Will Go Wrong' is meer dan Look Book gitaargericht. Zeker, de synthesizer maakt nog steeds subtiel deel uit van het groepsgeluid, maar de (slag)gitaar overheerst. Het is dan ook deze ‘stijl' die de concerten bepaalt. Want behalve een ballade-intermezzo waarbij zanger Chris zich verplaatst naar de elektrische piano, is het concert een aaneenrijging van strakke opzwepende gitaarliedjes. En ergens is dat jammer, want Slut maakt muziek die je een paar keer moet horen om alle lagen te ontdekken, en als je veel nummers die op het eerste gehoor een zelfde structuur hebben hoort, kan je al snel de indruk krijgen dat het wel veel van hetzelfde is. Zeker als de geluidskwaliteit van de zaal iets te wensen overlaat. Het is natuurlijk begrijpelijk dat een band het liefst nummers van hun laatste album speelt en daarmee een zo'n eenduidig mogelijk gezicht neerzet. Maar je kunt je zeker afvragen of meer variatie niet juist een beter beeld geeft van hun capaciteiten. Want dat ze dat kunnen bewezen ze al november 2002 in Paradiso! Dat is dan ook een van de redenen dat er heel wat voor te zeggen valt om een band die op tournee is meerdere keren te gaan zien...

Rotown was gezellig druk. Zo’n een typisch Rotterdams publiek. Wel in voor wat nieuws, maar altijd een beetje afwachtend. Toch warmde men snel op en kreeg de band, die toch redelijk weinig contact zoekt met het publiek (de bassist richt voornamelijk naar de band en de gitarist hangt Johnny Greenwood-achtig gebogen over zijn gitaar met haar voor gezicht), de mensen wel aan het bewegen. Dat is ook niet zo verwonderlijk want de gespeelde nummers waren vooral de up-tempo gitaartracks van het laatste album, aangevuld met een handvol van Look Book waarbij 'No Time' en 'Hope' de duidelijke uitschieters waren. 'No time' omdat je kan zien dat de band zelf echt lol heeft in dat nummer en 'Hope' omdat het zo'n mooi wegstervend einde van het concert vormt. Met gierende gitaar en naronkend synthesizer verlaat men het podium om daarna nog even terug te komen voor een gloedvolle, warme toegift. In 013 leek de band wat vermoeider en zo mogelijk nog meer in zichzelf gekeerd. De muziek daarentegen kwam voortreffelijk tot zijn recht in de akoestiek van 013. Vooral bij het nummer 'Reminder' wat een Placebo-achtige voortstuwende baslijn combineert met donkergetinte John Foxx-achtige synthesizer partijen klonk het als een klok. Helaas was het wel een kort concert. Aan het publiek zal het niet gelegen hebben. Het was dan wel geen gevulde zaal zoals in Rotown, in het Zuiden reageerde men aanmerkelijk sneller en enthousiaster. Misschien wilde de band nog even een staartje meepikken van Saxon, die speelden in de grote zaal?

Slut is een band die muziek maakt waarin je allerlei invloeden kunt horen. Van de Pixies ('Sensation') tot al eerder genoemde Placebo (waarmee ze in Duitsland op tournee gaan), tot de Sneaker Pimps. Het is jammer dat niet al deze facetten aan bod kwamen deze tournee, maar één ding is zeker; Slut zal vast een succes worden in het zomerse festivalcircuit

http://www.kindamuzik.net/live/slut/slut-pathos-en-pure-pop/2381/
Meer Slut op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/slut