http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Slapshot / Blood for Blood / The Blue Bloods
Boston back on the map.
29 oktober 2003, Effenaar, Eindhoven (NL)
Tekst: Ruud van Esch
Beeld: Tim Habraken
Publicatiedatum: 13 november 2003
Al bij het voorprogramma The Blue Bloods is de Effenaar afgeladen vol deze woensdagavond. Twee van de belangrijkste bands die Boston heeft voortgebracht zijn blijkbaar nog niet vergeten. En terecht. The Blue Bloods zijn kleine broertje dat voor spek en bonen mee mag spelen, hoeveel zin ze er ook in hebben. Je gaat tenslotte ook niet naar de bioscoop voor de trailers.
De verwachtingen voor Blood For Blood zijn, door de middelmatige verrichtingen tijdens de European Hardcore Party en het Summer Fest eerder dit jaar, laaggespannen. Een strontbezopen Budda kweet zich, geflankeerd door een apathische band, op een laffe manier van zijn verplichtingen. Nog één zo’n optreden had de doodsteek voor Blood For Blood kunnen betekenen in Nederland, maar gelukkig heeft de band zich weer hervonden.
Budda mag niet volledig bij stem zijn omdat de tour tegen zijn eind loopt, de band staat er wel. De ene hit na de andere passeert de revue. Tussendoor krijgt MTV ervan langs en maakt White Thrash Rob duidelijk dat de afkickprogramma’s die hij heeft doorlopen tamelijk vruchteloos zijn geweest. “If anybody has any narcotics, please come to me after the show. That’s just the way I have to live my life”, schalt het door de PA.
Blood For Blood is weer in vorm. Toch lijkt het erop dat het publiek met enig voorbehoud staat te kijken. Slechts een handjevol mensen gaat los. Zitten de eerdere shows van dit jaar nog te vers in het geheugen? Of komt iedereen eigenlijk voor Slapshot? Dat laatste lijkt het geval.
‘Chip on My Shoulder’ zorgt al voor meer actie dan de hele set van Blood For Blood bij elkaar. Dit tafereel herhaalt zich bij klassieker als ‘Old Tyme Hardcore’, ‘Hang Up Your Boots’ en ‘Crossover Sucks’. Breed grijnzend en tegelijkertijd vol vuur laat Choke zien wat een goede frontman toe kan voegen aan een band. “If 50 Cent got shot like eight times, why couldn’t somebody have killed him”, eindigt hij een komische maar gemeende tirade tegen hiphop.
Het materiaal van de nieuwe CD Digital Warfare staat als een huis, maar is nog te vers om op veel respons te kunnen rekenen. Er hangt ook stukken minder energie in de lucht dan tijdens de reünie tour van 2002, waarop iedereen vier jaar lang had gewacht. Slapshot speelt de meest elementaire vorm van hardcore als geen ander, en bewijst dat het verdacht moeilijk is om simpele maar aanstekelijke muziek te maken. De band is altijd trouw gebleven aan hun formule en daar wordt dankbaar op gereageerd.
Choke ziet dat het goed is, en giet tijdens het laatste nummer een half pak Chocomel leeg over zijn hoofd. De toegift werkt hij af in een plakkerig, bruin doorweekt shirt. “It tastes so good but it feels like shit”, grijnst hij.
http://www.kindamuzik.net/live/slapshot/slapshot-blood-for-blood-the-blue-bloods/4538/
Meer Slapshot op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/slapshot
Deel dit artikel: