Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Karl Bauer, beter bekend onder zijn pseudoniem Axolotl, heeft de eer om de avond te openen. Verlicht door één enkele kaars wordt hij bijgestaan door Inca Ore, een dame die onlangs met hem de affiche van het Glasgowse Subcurrent Festival deelde, wat waarschijnlijk de directe aanleiding vormde voor zijn eerste Europese tournee. Bauer is omgeven door elektronica en effectenpedaaltjes op basis waarvan hij geluidsgolven produceert die gradueel aan intensiteit toenemen. Inca Ore staat hem op een vreemd snaarinstrument bij terwijl de contouren van de muzikale structuur meer en meer vervagen. Vervolgens voegt het tweetal vormeloze stemgeluiden toe en tracht Bauer met viool de geluidsgolven te kanaliseren. Geleidelijk wordt de structuur toch verlaten en overheerst de scherpe, vormeloze noise. Tijdens de tweede passage van hun toch wel heel korte set - een opmerking die trouwens voor alle artiesten van vanavond geldt - keert de structuur weerom en begeleidt Bauer Inca Ores iets te schelle stem met zijn viool.
De Fin Jan Anderzen, eveneens lid van Avarus en Kemialliset Ystävät, weet met zijn soloproject Tomutonttu steeds anders uit de hoek te komen. Ook hij bedient zich van pedalen, apparatuur en een keyboard om klankpaletten te brouwen die steeds opnieuw verrassen. Nadat hij in een eerste poging een brede waaier van onderwatergeluiden weet op te roepen, gaat hij over tot een complex werkstuk waarbij opnames van een overslaande pickupnaald, samples van stemmen en klokkengelui een hoofdrol spelen. Zo weet hij complexiteit en melodie te versmelten tot een interessante geluidszee die naar meer vraagt, want twee nummers is weerom niet genoeg. Helaas blijft de lokgroep "we still can see you", die uit het publiek opstijgt als Anderzen zich na het concert achteraan het podium neerzet, onbeantwoord.
Vervolgens is het de beurt aan Skaters, die het publiek slechts van één uitgewerkte structuur laten proeven, maar wat voor één! In complete duisternis zitten James Ferraro en Spencer Clark met hun rug naar het publiek voor hun versterkers geknield terwijl hun vocale erupties zich met allerlei effecten vermengen om zo in een haast sjamanistische klaagzang uit te monden, die door imposante drones onderbouwd wordt. En dat werkt. Skaters’ livegeluid is van een zeldzame intensiteit die gemakkelijk met de prestaties van geestverwanten Double Leopards zou kunnen konkurreren en is zodanig meeslepend dat je er gewoon niet aan kan ontsnappen.
Als na een kleine tien minuten de lichten terug aangaan wil je uiteraard meer, maar aan de andere kant besef je eveneens dat je getuige bent geweest van een unieke, haast spirituele ervaring.
http://www.kindamuzik.net/live/skaters/skaters-axolotl-tomutonttu/12708/
Meer Skaters op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/skaters
Deel dit artikel: