http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Sheer / The Junes
Prettige Britpop komt gewoon uit Nederland.
19 oktober 2006, Mezz, Breda
Tekst: Michel van der Westen
Beeld: Ronnie Heidanus
Publicatiedatum: 20 oktober 2006
The Junes opent deze maand voor The Sheer, dat zijn tweede cd Feel the Need in den lande promoot. Een betere bandnaam hadden deze vijf jongens niet kunnen kiezen, want hun vrolijke popliedjes zijn een prima opmaat voor de zomer, al laat die nu nog zo’n negen maanden op zich wachten. In blijde verwachting van de debuut-cd van The Junes doen we het nu nog even met de herinnering aan een fijn optreden van vijf enthousiaste, Zwolse Britpoppers, die met hun kop-hals-rompliedjes bewijzen dat er leven bestaat tussen Keane en The Stereophonics, zonder daar overigens onder gebukt te gaan.
Zanger-gitarist Bertolf Lentink is een sympathieke, energieke frontman die lekker tegen het jonge publiek aankletst: “Zijn er nog meisjes van 17 in de zaal?…Die mogen straks backstage komen!|”, waarmee hij het nummer ‘Seventeen’ aankondigt. Op de paar vierkante meters podium die The Junes ter beschikking heeft, wordt ook nog eens flink gesprongen. Dit is gewoon een superleuke band, met leuke liedjes, en die moeten we dus in de gaten houden!
The Sheer houden we al een tijdje in de gaten, maar de eerste twee nummers van dit optreden geven daar geen reden toe. Standaard Britpop in midtempo, waar niemand warm of koud van wordt. En niemand zingt mee! Dat verandert bij het derde liedje, ‘It Only Gets Better’, wat dan weer niet geldt voor het keyboardgeluid, dat tot twee keer toe een keiharde oprisping kent. Het mag de pret niet drukken. The Keyword Is Excitement! is niet voor niets de titel van de eerste cd van het Haarlems kwartet onder leiding van spring-in-‘t-veld Bart van Liemt.
Wanneer hij de akoestische gitaar omhangt voor ‘Stay Awake’ is het even gedaan met rocken en het liedje wordt mooi klein gehouden, met een intiem, driestemmig gezongen outro. Daarna is het gewoon weer blazen geblazen met rockertjes van Feel the Need, de cruciale tweede, die meer ‘fillers’ dan ‘killers’ herbergt. The Sheer moet het hebben van de hitjes, die het beste van Supergrass en The Jam (in hun nadagen) doen weerklinken. Van Liemt kan het babbelen ook beter achterwege laten of overlaten aan pakweg de bassist, want in zijn inhoudsloze aankondigingen klinkt hij als een Haarlemse Frans Bauer. “
Kom op Breda…doe de huppel!” is de leukste oproep. Zingen en gitaar spelen gaan hem veel beter af.
‘Something to Say’ is daar dan ook het levende bewijs van. Het eerste liedje van de welverdiende toegift krijgt een ‘unplugged’ jasje en dat zit Van Liemt als gegoten. Deze jongen schrijft prettige, pakkende popliedjes en hij zingt ze met prikkelend enthousiasme. Als hij romantische simplismen als “You and I…you and I…together we can touch the sky” kan ontgroeien, gaan we nog heel veel plezier beleven aan deze fantastische liveband. De leukste Britpop komt soms gewoon uit ons eigen kikkerlandje.
http://www.kindamuzik.net/live/sheer/the-sheer-the-junes/14224/
Meer The Sheer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sheer
Deel dit artikel: