• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Sharon Jones and The Dap Kings

Echo's van een roemrijk soul- en funkverleden.
15 april 2010, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Liesbeth Beeftink

Beeld: Peter

Publicatiedatum: 18 april 2010

Voor wie van soulmuziek houdt, valt er weinig te klagen de laatste jaren. Remake-soul met een vleugje nostalgie is de trend. Maar als het gaat om de authentieke jarenzestigsound, is het zoeken naar een speld in een hooiberg. Niet in de platenbak maar wel op de bühne. Sharon Jones & The Dap-Kings vormen de uitzondering.

Ze begonnen op te vallen toen hun derde album 100 Days, 100 Nights in de winkels lag. Amy Winehouse had The Dap-Kings toen al gevraagd om haar te begeleiden op haar album Back to Black. Het analoge soulgeluid van de groep is op die cd zo aanstekelijk dat het hongerig maakt naar meer. Het leidt de soulzoeker naar de Daptone Studios in Brooklyn, New York en naar Sharon Jones. Samen met haar acht mannen maakte ze eerder furore op North Sea Jazz in 2008. Met een nieuwe plaat onder de arm staan ze nu in een uitverkocht Paradiso.

Met drie ronkende blazers op links en drie beheerste gitaarhalzen op rechts is het middenveld vrij voor de oproer van Jones. In haar cocktailswingjurk laat ze van zich horen. Haar stem is funky en ligt makkelijk in het gehoor. Je zou haast vergeten dat iedere noot raak is. De liedjes gaan over gebroken en gelijmde harten. Ze worden smartelijk gepikeerd vertolkt. Steeds op de juiste momenten ondersteund door rake koortjes en klagende blazers. Samen met de o zo strakke Dap-Kings zet Jones een van begin tot einde dampende set neer. Zelf danst ze daar nog het hardste op. Hun sound echoot een roemrijk soul- en funkverleden maar is nergens een pastiche daarvan.

Ondanks de inzet van de band en misschien wel vanwege diens bescheidenheid, blijft het een beetje eenrichtingsverkeer. De groep bruist van de energie terwijl het publiek wat onhandig van het ene been naar het andere schuifelt. Pas bij de toegift gaat het dak eraf. Dit na een standje van de gitarist. Hij dreigt dat de band niet terugkomt als mensen op de balkons nog steeds blijven zitten. De veertigers gaan in al hun goedheid staan maar van funkkoorts is geen sprake. Jammer want die had een extra dimensie kunnen toevoegen aan deze zinderende act.

http://www.kindamuzik.net/live/sharon-jones-the-dap-kings/sharon-jones-the-dap-kings/20058/
Meer Sharon Jones and The Dap-Kings op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sharon-jones-the-dap-kings