• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Scanner / TeZ

De kracht van onbekende bekende en bekende onbekende geluiden.
05 april 2012, SMART Project Space, Amsterdam

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 08 april 2012

Mis het niet: Scanner (foto hierboven) speelt in Nederland weer zijn briljante en (lichtelijk) surrealistische soundtrack voor een stad genaamd 52 Spaces, een stad die ergens midden in de tijd lijkt stil te hangen. Die stad is wel zo passend voor een urbaan-burger. Immers, een wereld in voortdurende wanorde die een eigen orde zoekt en soms vindt. En passend voor een plaat als Scanners Voyager: Amongst Others, de cd die hij in de pauze uitdeelt.

Na de intermissie speelt eerst TeZ. Nu kan zijn eigen uitleg nogal crypto-technologisch klinken, maar het komt hierop neer. Zijn werk bestaat uit golven van geluid die niet per definitie - of beter, per definitie niet - door je gehoor zijn thuis te brengen tot een zekere toon (of Hertz-gebied) en die door schalen van frequenties heen schuiven. En door de zaal in surround overigens. Bovendien is nauwelijks tot niet vast te stellen wat de oorsprong van de klank is.

Akkoord, opgeroepen vanuit een laptop is dat altijd lastig, maar de holistische wereld van geluid die TeZ oproept, doet vermoeden dat er minimaal field-recordings aan ten grondslag liggen. Maar het mooie en indringende aan 's mans werk is nu juist dat je soms een tekst nodig hebt om te weten dat dat helemaal niet zo is. Met de apparatuur die hij heeft ontwikkeld vangt hij technologie en dagelijks leven sonisch op en 'synthetiseert' het. Je mist dat gegeven geen seconde en laat je meevoeren. Twintig minuten lang speelt hij onbekende bekende en bekende onbekende geluiden. De kunst is dat hij daarmee weet te componeren en dat tot op niets meer dan piekeindige hoogtepunten.

Dat gezegd hebbend: TeZ is ook een adept van de procesmuziek en het wekt dan ook geen verbazing dat hij live in de slag gaat met Scanner. Laatstgenoemde mag dan een grote naam zijn in bepaalde kringen, maar de wervelwind die de twee heren in vrijwel volstrekte duisternis opwekken is er één die heel veel wegheeft van wat men peinture sonore mag noemen. Zonder de debiele volumes van Sunn o))) en zonder de te hoge tonen die Ryoji Ikeda kan opwekken, komt het duo tot een impressionistisch geheel dat soms raakt aan drones, soms aan ambient maar vooral doet denken aan een sonische reis zoals de beste kraut-acts die konden bieden. De gedachten waren volkomen bij de muziek gedurende hun set en na afloop resteerde de uitspraak: "Maakten Tangerine Dream of Klaus Schulze nu nog maar eens dit soort droommuziek." Dat mag een enorm compliment heten.

Foto: Ambra Galassi (CC)

http://www.kindamuzik.net/live/scanner/scanner-tez/22749/
Meer Scanner op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/scanner