Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Roos Rebergen, dat meisje van Roosbeef, is terug. Haar tweede album, Omdat Ik Dat Wil, kwam onlangs uit. Met haar roodgeverfde haren en eigenwijze teksten bestormde ze in 2005 de Nederlandse popscene. De grote belofte van weleer is allang ingelost. Dat wordt vanavond in Tivoli opnieuw duidelijk.
Er lijkt een andere Roosbeef te staan dan twee jaar geleden. Ze draagt een te grote jurk - van haar overgrootmoeder, zo vertelt ze later - en heeft lang, donkerblond haar. Maar niet alleen Rebergens haar is gegroeid, zijzelf ook. Ze oogt zelfverzekerder, blijer en enthousiaster. Ook maakt ze vaker contact met het publiek en er kunnen meer grapjes af. Twee jaar geleden in Ekko leek ze zich het liefst onzichtbaar te maken. Dat is nu duidelijk anders.
Haar band is versterkt met twee Vlamingen en niet de minsten. Tom Pintens (tevens producer van haar album) speelt bas en Wannes Cappelle van Het Zesde Metaal gitaar en toetsen. Hoewel haar teksten soms niet ver van kleinkunst verwijderd zijn, is haar muziek dat wel, mede dankzij het stevige bandgeluid. De groep speelt de nummers net iets anders dan op het album. Het nummer 'Ik Denk aan Jou' is minder ingetogen en ook het liedje 'Iets te Veel Wijn', waarin de eerste voorzichtige elektronica-invloeden te horen zijn, klinkt op het podium opvallend stevig. Bij 'In het Bos' kruipt Rebergen zelf achter de piano en klinkt ze weer ingehouden. Juist die afwisseling maakt het tot een spannend concert.
Omdat Ik Dat Wil staat vol met prima liedjes, die bijna allemaal voorbij komen. Tekstueel is Rebergen nog altijd even sterk. Gingen de nummers op haar vorige album over verandering en onthechting, nu voeren thema's als liefde en verlangen de boventoon, maar wel op haar kenmerkende ontwapenende, soms kinderlijk naïeve en observerende wijze. Rebergen ziet de werkelijkheid altijd net even anders dan de meeste mensen. "Je kan geen vrienden met mij zijn / Dan worden we toch buren?", zingt ze in 'Iets te Veel Wijn'. Of: "Ik draag jouw arm als gordel", in 'Nachtauto', bevreemdend en tegelijkertijd herkenbaar.
In veel interviews over Omdat Ik Dat Wil gaat het over volwassenheid. In haar optreden en in haar muziek is Rebergen zeker volwassen geworden, zonder iets van haar aandoenlijke uitstraling te verliezen. En zolang ze die combinatie vast weet te houden, blijft ze een van de interessantste muzikanten in ons poldermuzieklandschap.
Foto uit het KindaMuzik archief door Cor Jabaaij
http://www.kindamuzik.net/live/roosbeef/roosbeef-9068/22143/
Meer Roosbeef op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/roosbeef
Deel dit artikel: