• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Roger McGuinn

Vroeger was alles beter.
15 juli 2009, Tivoli, Utrecht

Tekst: Maurice Dielemans

Beeld: Peter

Publicatiedatum: 17 juli 2009

Een optreden van Roger McGuinn is wat je noemt een keurige belevenis. De oprichter van The Byrds, zoals hij ook op het concertkaartje staat geïntroduceerd, zit te midden van kamerplanten en twee gitaren, waaronder natuurlijk een heuse Rickenbacker. Het publiek zit of hangt in ongemakkelijke plastic kuipstoeltjes. Ook de kleurrijke verlichting draagt bij aan een huiselijk sfeertje.

Het duurt een poosje voordat de gastheer van vanavond zich comfortabel voelt. Hij lijkt zich wat gehaast door zijn repertoire heen te willen werken. Bovendien maakt hij een grove inschattingsfout door meteen al bij het eerste nummer iedereen uit te nodigen om mee te zingen, zonder daarbij eerst de nodige spanning op te bouwen. Zelfs een gerenommeerde artiest als McGuinn moet op een avond als deze toch echt zijn best doen.

Met beginlied 'My Back Pages', afsluiter 'Knocking on Heaven's Door' en de vele anekdotes uit de hippietijd is duidelijk dat McGuinn een soortement van ode brengt aan Bob Dylan. Het is enigszins opmerkelijk dat hij na al die tijd nog altijd opkijkt naar zijn generatiegenoot, terwijl McGuinn - een meer dan uitstekend zanger en virtuoze gitarist - absoluut niet onderdoet voor zijn collega-legende. Een verschil is wel dat Dylan er beter in slaagt om vaders hun kroost mee naar een concert te laten sleuren. In Tivoli zijn er vooral oudere echtpaartjes. McGuinn toont zijn bescheiden kant en respect als hij praat over zijn vriend Tom Petty en Gene Clark, van wie hij 'You Show Me' zingt.

McGuinn leunt nogal zwaar op nostalgisch materiaal, dat maar weinig aan kracht heeft ingeboet, maar soms wel de steun en toeverlaat van een band ontbeert. Nieuwer werk bestaat uit vertolkingen van vooroorlogse bluessongs en een enkel nummer waaruit blijkt dat zijn vredelievende bedoelingen nog intact zijn. Uit de matige ontvangst van een wereldverbeterend, maar verder behoorlijk oninteressant nummer als 'The Trees Are All Gone' blijkt dat er nog maar weinig vijftigplussers zijn idealisme delen. Men juicht nog het hardst bij de rotsvaste klassiekers waarmee hij met The Byrds furore maakte, waaronder 'Chestnut Mare', 'Mr. Tambourine Man' en het ronduit betoverende 'Fifth Dimension'.

Het optreden van McGuinn is een gemoedelijke tijdreis naar de jaren zestig, als hij zingt over de moord op president Kennedy en nummers laat passeren uit de motorrijderfilm Easy Rider. Je zou bijna geloven dat vroeger alles beter was. Toch moet hij een beetje oppassen dat zijn optredens hiermee niet te veel afglijden naar een simpele oldies act. De muziek van The Byrds overleeft anders ook wel.

http://www.kindamuzik.net/live/roger-mcguinn/roger-mcguinn/18906/
Meer Roger McGuinn op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/roger-mcguinn