Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor Robert Plant is sinds het verscheiden van Led Zeppelin in 1980 zingen vooral een hobby. Het voormalige boegbeeld van één van 's werelds invloedrijkste rockbands hoeft zich dan ook al lang niet meer te bewijzen: van Led Zeppelin zijn wereldwijd miljoenen albums verkocht, de historie (met name de uitspattingen) van het viertal staat uitgebreid geboekstaafd en 'Stairway to Heaven' is nog altijd aan het eind van het jaar terug te vinden op een prominente positie in uw favoriete Top Zoveel Aller Tijden.
Als kers op de taart krijgen de drie nog in leven zijnde ex-leden in mei 2006 in Stockholm uit handen van de Zweedse koning de prestigieuze Polar muziekprijs voor hun pioniersrol op het gebied van de rockmuziek.
Misschien wel door dat hobbykarakter is Plants solo-oeuvre van beduidend minder belang. In de vorm van 'Big Log' bevat het bovendien slechts één grote internationale hit. Die blijft vanavond ongespeeld, want met zijn huidige begeleidingsgroep The Strange Sensation verkent de inmiddels 57-jarige, nog altijd viriele ex-rockgod het grensgebied tussen rock, elektronica, blues en exotische klanken van met name Noord-Afrikaanse origine.
In de vorm van 'Mighty Rearranger' leverde dat afgelopen jaar een verdienstelijk album op dat het niettemin qua avontuurlijkheid en artistieke relevantie aflegt bij No Quarter, het 'unplugged'-project dat Plant en ex-Led Zeppelin-gitarist Jimmy Page in 1994 bijeenbracht, samen met onder meer Marokkaanse gnawa-muzikanten, een Brits-Aziatische zangeres met Bollywood-connecties en het London Metropolitan Orchestra.
Het zal het grotendeels al wat oudere (en mannelijke) publiek in de lang niet uitverkochte Heineken Music Hall een zorg zijn, want dat lijkt vooral gekomen te zijn voor Led Zeppelin-klassiekers. Dat zal Plant zich ook hebben gerealiseerd bij het samenstellen van de setlist: daarop prijken onder meer 'Black Dog', 'Going Back to California'en 'When the Levee Breaks', gestoken in een jasje dat soms door de Noord-Afrikaanse invloeden - met percussie-instrumenten als bendir en darbouka - wel iets weg heeft van een djellaba.
Qua hang naar muzikaal avontuur winnen de muzikanten op het podium het dus van de toeschouwers in de zaal. De club die Plant om zich heen heeft verzameld, bestaat dan ook uit relatief jonge muzikanten die eerder speelden met bands als Massive Attack en Portishead. Het is echter vooral gitarist Justin Adams, opgegroeid als diplomatenzoon in het Midden-Oosten en eerder onder meer lid van Jah Wobbles Invaders Of The Heart, die de muzikale richting lijkt aan te geven.
Niettemin blijft ieders aandacht gericht op Plant, die zich in een terzijde nog even sarcastisch uitlaat over de lokatie van de concertzaal, om even later bij wijze van grap net te doen alsof hij in de Amsterdamse Melkweg staat. Wellicht om verwoede fans nog even te herinneren aan zijn optreden daar in 2002 met een ander hobbyproject, The Priory Of Brion.
Maar als ook het branden van wierook de Bijlmer Bierhal niet in een hippietempel heeft omgetoverd, zijn de muzikanten na knap een uur van het podium verdwenen om kort daarop terug te komen voor datgene waarvoor het publiek is gekomen: de uit duizenden herkenbare riffs van 'Whole Lotta Love'. Zonder de kenmerkende hoge vocale uithalen, maar mét Arabisch getint middenstuk. Dat belooft wat voor dat volgende optreden in de Melkweg.
http://www.kindamuzik.net/live/robert-plant/robert-plant-and-the-strange-sensation/12522/
Meer Robert Plant op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/robert-plant
Deel dit artikel: