• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Roadrunner Roadrage 2003

Sinds Mojo de concertregels aan banden heeft gelegd is er lang niet meer zoveel plezier geweest in de moshpit.
06 oktober 2003, 013, Tilburg (NL)

Tekst: Björn Chazz de Water

Beeld: Ron van Rutten

Publicatiedatum: 28 oktober 2003

Eindelijk was het zover. Dit was een datum waar vele diehards op hadden gewacht, want de woede van Roadrunner deed ons kleine landje eindelijk weer aan. Was het een paar jaar geleden nog Spineshank dat de boventoon voerde in het touren (1998, Fear Factory support), nu is het Ill Niño dat voor de derde keer in het jaar Nederland kwam trakteren op een flinke dosis onvervalste latin spirit. Toch waren we ook wel benieuwd naar Chimaira....want zeg nu eerlijk: wie maar een beetje de metal een warm hart toe draagt, kan niets anders zeggen dan dat Chimaira voor elkaar heeft gekregen wat ik van nog geen een andere band heb gehoord, namelijk een album schrijven dat een compilatie zou kunnen zijn van de laatste vijftien jaar metal.

Het begint lekker, Chimaira bijt het spits af voor een vol 013. Heerlijke gitaarmuren worden afgewisseld met mooie rustige passages in de. Ik had zelf de cd van Chimaira grijs gedraaid en ik was vooral onder de indruk van drummer Andols Herrick (voor mij een total newbie in town) Live weet Chimaira het absoluut waar te maken, mede door de vocale ondersteuning van de dj. Dacht ik tot voor kort dat alleen zanger Mark Hunter boos kon zijn, weet ik nu dat ook Chris Spicuzza een flinke frustratie heeft weten op te bouwen de afgelopen jaren. Chimaira is absoluut niet meer te vergelijken met het Chimaira van twee jaar geleden. Stond er toen nog een schuchter bandje bij de Farmclub, deze maandagavond stond er gewoon een volwassen band, die duidelijk deed wat ze leuk vinden om te doen.

De laatste tonen van Chimaira waren nog niet verdwenen uit de oorschelpen van de dik 2000 kids, toen Spineshank met een herboren Johnny Santos de volgende gitaarmuur Tilburg ingooiden. Spineshank heeft net als Chimaira recentelijk een sterk nieuw album uitgebracht en dat wilden ze duidelijk laten horen ook. Oude songs werden goed afgewisseld met nieuw materiaal en Johnny en Co. wisten het publiek weer verassend goed bij de strot te grijpen. Jammer dat het wat aan het geluid schortte, zodat zelfs doorgewinterde Spineshank fans af en toe even moesten luisteren welk nummer er nu eigenlijk precies gespeeld werd. Spineshank is duidelijk uitgegroeid tot een band van professioneel kaliber.

En toen last but not least....Ill Niño. Iedere metalhead heeft de afgelopen tijd meer dan genoeg de gelegenheid gehad om dit sixtet uit de Big Apple te beluisteren door het continue touren van deze heren. Met een vers album genaamd Confession op de plank en aangevuld door ex-Machine Head gitarist Ahrue Luster vlogen de vonken er weer als vanouds vanaf. Als geen ander weet Ill Niño het publiek toch altijd te boeien met de zeer energieke live show.

Een avond vol moshen, pitten, crowdsurfen en trashen...De security van 013 liet bijna net zoveel toe als die van de Melkweg tijdens het concert van Pennywise. Sinds Mojo de concertregels aan banden heeft gelegd is er lang niet zoveel plezier meer geweest als bij deze twee concerten. Zeker het hilarische moment dat Mark Hunter (Chimaira) voor Moses speelde, en het publiek in twee groepen wist te splitsen was op en top briljant. Het gevolg was een grote frontale botsing van een tiental hoofdjes voorin de pit, maar dat was dan ook precies de bedoeling. Laten gewoon blij zijn dat het (zeer) jonge publiek (jongste meisje dat ik sprak was negen jaar en had al een vriend) de Roadrage van Roadrunner verkiest boven Jim, Jamai of elk ander opgedrongen tieneridool.

Al met al doet Roadrunner het goed, en van mogen ze van ons die Roadrage Tour best wat vaker doen!

http://www.kindamuzik.net/live/roadrunner-roadrage-1574/roadrunner-roadrage-2003/4409/
Meer Roadrunner Roadrage op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/roadrunner-roadrage-1574