• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Rise Against / Pennywise

Punkrock heeft de underground definitief verlaten.
13 november 2014, Heineken Music Hall, Amsterdam

Tekst: Hans Wetzels

Beeld: Andre Schröder

Publicatiedatum: 15 november 2014

Hoe punk is een punkband nog als die groep in de Heineken Music Hall speelt? Dat is natuurlijk de vraag als een band als Rise Against Amsterdam aandoet. In hoeverre dit de duizenden fans die vanavond naar station Amsterdam Bijlmer-Arena zijn afgereisd echt iets boeit, is een andere kwestie. Want de Heineken Music Hall zit vanaf openingsband Swimmers [bovenste foto] al gezellig vol. De groep heeft kennelijk net voor de toer zijn naam veranderd, want de uit Oakland afkomstige formatie staat nog gewoon als Emily's Army op de poster. Jammer, want Swimmers speelt niet onaardig. Helaas lijkt niemand in de zaal echt op de band te wachten.

Oudgedienden Pennywise [foto hierboven] krijgen gek genoeg ook niet zo enorm veel bijval uit de zaal. Tot aan de nogal afgezaagde maar massaal meegebrulde afsluiter 'Bro Hymn' natuurlijk. Het Californische viertal speelt zoals gewoonlijk nogal rommelig en ook de weer op het oude nest teruggekeerde oerzanger Jim Lindberg is niet erg goed bij stem. Toch leent hij een fototoestel van een fotograaf om foto's van het publiek te maken en er ontstaat bij 'My Own Country', van Straight Ahead uit 1999, eindelijk een spontane circlepit. Als de band vervolgens ook nog eens een cover van oerpunkers Bad Religion speelt om daarna door te vlammen met de eigen skatepunkklassieker 'Same Old Story' lijkt de sfeer er even in te komen. Maar nee. Pennywise lijkt ver over zijn hoogtepunt heen te zijn. Al is het voor de dertigers in de zaal leuk om al die oude nummers nog eens een keertje mee te blèren met een halve liter Heineken in de handen.

Nee, dan Rise Against [foto hierboven en onder]. De vier muzikanten speelden ooit door bands als Pennywise geïnspireerde skatepunk. Ondertussen is Rise Against echter verworden tot een volwaardige rockband. En zo klinkt het concert van het viertal ook: gelikt en professioneel. Maar dat zonder urgentie te verliezen, en dat is knap. Iets oudere nummers als 'Give It All' gaan er bij het publiek in als koek, al is het toch vooral het nieuwe werk dat de smartphones van de jongere concertbezoekers de lucht in krijgt.

Er staan vier grote, lichtgevende letters op het podium die het woord RISE spellen. De podiumwandel van Tim McIlrath en consorten is geroutineerd, maar nergens op de automatische piloot. De groep speelt genoeg van de nieuwste plaat, The Black Market, maar niet teveel. Na een korte pauze komt zanger McIlrath terug op het podium met een akoestische gitaar om het inmiddels standaard - maar daarom kwalitatief niet mindere - intieme moment in de set te creëren. Hierna vlamt Rise Against door naar het einde van de set. De band komt, ziet en overwint. Is het nog punk? Nee, zal de dogmaticus zeggen die zijn punk het liefst in obscure kraakpanden geserveerd krijgt waar het bier nog steeds maar vijftig cent kost. Maar in dit geval heeft de punkpolitie toch echt ongelijk, want de vastberaden blik van McIlrath verraadt een oprechtheid en een standvastigheid die je nog maar weinig ziet in deze cynische tijd. En dat allemaal tegen een achtergrond van muzikaal vakmanschap.

In de bar van de Heineken Music Hal is vervolgens nog ruimte voor een aangename verrassing in de vorm van het Eindhovense Call It Off, dat op het moment dat Rise Against in de grote zaal van het podium afloopt het eerste akkoord aanslaat om het toestromende publiek te trakteren op een portie bijzonder aangename, makkelijk verteerbare poppunk. En dat is maar goed ook. Want naast grote namen en volle zalen staat of valt een dynamische punkrockscene bij een levende underground.

http://www.kindamuzik.net/live/rise-against/rise-against-pennywise/25485/
Meer Rise Against op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rise-against