• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

PJ Harvey & John Parish / Tom Brosseau

De beste B-kantjes van je lievelingszangeres.
13 mei 2009, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Stéphan Lam

Publicatiedatum: 15 mei 2009

Geen moment maakt Tom Brosseau indruk met zijn gitaarliedjes. Het is te eenvoudig. Zelfs tekstueel valt hier niets te halen. In een kleinere setting zou de benige singer-songwriter nog aandoenlijk kunnen zijn, in Paradiso wordt hij geconfronteerd met een publiek dat meer interesse heeft in een goed gesprek.

Over naar minder kleurloos. Alhoewel, er is veel zwart op het podium. Zwarte pakken, een zwart jurkje en zwarte nagellak. Alleen de lippenstift en de blosjes op de wangen van PJ Harvey en het overhemd van John Parish vertonen kleur. En nog een detail; uit de zakken van de overige bandleden steken kleine gekleurde vingerpoppetjes. Het staat een beetje vreemd bij de wijze mannen.

Deze tournee is niet die van PJ Harvey, maar die van PJ Harvey én John Parish. De setlist wijkt daarom niet af van de twee albums van het tweetal. Dat Parish drie soloalbums van de zangeres heeft geproduceerd verandert hier niets aan.

Bij de opkomst is het gepiep en gehijg dat Harvey op White Chalk liet horen snel vergeten. Hier staat niet de dame die zich opsluit in de studio, maar een ontspannen, ogenschijnlijk vrolijke vrouw. De opening met het stevige 'Black Hearted Love' en 'Sixteen, Fifteen, Fourteen' tonen geen enkele sporen van het lekke luchtbed dat werd gevreesd.

Haar teksten komen recht uit het hart, haar gezicht spreekt boekdelen. Harvey's bewegingen en dansjes komen als vanzelf. Al zijn het maar de wankele stapjes op een denkbeeldige lijn. Ze onderdrukt een traan, zingt bijtend, ingetogen of een beetje dramatisch. Altijd met lading. Hier staat een vrouw die, als ze zou willen, in een vingerknip heel Paradiso op zijn kop zet. Maar kijk eens goed op het toegangsbewijs? Harvey staat hier niet alleen.

Het is Parish die de band op sleeptouw neemt. Hij is het die even een stapje terug doet met zijn ukelele, of juist aanjaagt met gitaar. De bassist, drummer en toetsenist volgen slaafs zijn dosis ervaring. Maar hoe zou het optreden klinken zonder de man achter de toetsen? De aanslagen van de wat stijve toetsenist zijn iets te prominent en vullen soms gaatjes die niet gevuld hoeven worden.

Het werk van het duo is goed, maar haalt het niet bij het beste solowerk van de zangeres. Soms bekruipt je het gevoel dat je luistert naar de beste B-kantjes van je lievelingszangeres. Dit duo vergelijken met het solowerk van PJ Harvey is misschien oneerlijk, stiekem ernaar verlangen mag best. Vanavond speelt hier een goede tweede.

Foto door kccornell (cc)

http://www.kindamuzik.net/live/pj-harvey-john-parish/pj-harvey-john-parish-tom-brosseau/18619/
Meer PJ Harvey & John Parish op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pj-harvey-john-parish