• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Otomo Yoshihide Septet/The Necks

Indrukwekkende staaltje van Japanse improvisatie- en jazzgrootmeester.
15 mei 2005, CC Luchtbal, Antwerpen (BEL)

Tekst: Bart De Paepe

Publicatiedatum: 20 mei 2005

CC Luchtbal programmeerde deze avond twee uiteenlopende optredens, met als raakvlak een eigenzinnige interpretatie van jazz- en improvisatiemuziek. Is Otomo Yoshihide’s septet diep geworteld in de Japanse jazztraditie, de Australische band The Necks heeft meer de allure van een rockband.

Het trio bestaat uit drummer Tony Buck, pianist Chris Abrahams en bassist Lloyd Swanton. Swanton heeft zijn eigen groep The Catholics en doet daarnaast zowel solo-optredens als soundtracks, Ambrahams is één van Sydney’s meest gevraagde sessiemuzikanten wiens spel is terug te vinden op albums van The Triffids tot Stephen Cummings. Begin jaren negentig maakte hij zelfs even deel uit van Midnight Oil voor diens wereldtour. De bekendste naam van The Necks is allicht Tony Buck: de man is dan ook bijzonder actief in de internationale improv-scene en speelde samen met uiteenlopende mensen als Branford Marsalis, Jon Zorn, Tom Cora, Peter Brötzmann en The Ex. Samen met Otomo Yoshihide en Kato Hideki maakt hij ook deel uit van de hardcore-improvband Peril. Goede referenties die op deze avond echter niet helemaal waar gemaakt werden. De set was niet meer dan één langgerekte jam van drie kwartier, waarbij het trio de mogelijkheden van één riff uitprobeerde. Een interessant uitgangspunt, dat in de handen van dit trio spijtig genoeg niet leidde tot begeesterde, trancegeïnspireerde, bezeten improvisaties, maar eerder opviel door de dooie en saaie momenten. Het was vooral drummer Tony Buck die indruk maakte met zijn bijzonder inventief en origineel omgaan met een arsenaal aan belletjes, rammelaars en andere percussie. Hiermee wist hij steeds nieuwe kleurschakeringen aan te brengen in het wat gewoontjes klinkende spel van Swanton en vooral Abrahams, wiens pianospel weinig persoonlijk was. Buck’s interventies waren echter niet genoeg om het slabakkende optreden op het goede spoor te krijgen.

Otomo Yoshihide is wellicht één van de bekendste exportproducten van de Japanse improvscene. Opgegroeid met punkplaten onder de ene arm, en jazz- en free-improvplaten onder de andere, speelde hij in ontelbare projecten en groepen waarvan Ground Zero misschien de bekendste is. Hij speelt met de Duitse tenorsaxofonist Alfred Harth, die in het Trio Trabant samenspeelde met Phil Minton en Lindsay Cooper. Een ander bandlid is Sachiko M, die één van de meest drastische vernieuwingen doorvoerde in het bespelen van de sampler door uitsluitend de innerlijke testtonen (sine waves) te manipuleren. Het septet bestaat verder uit Charles Kenta Tsugami (alto sax), Kumiko Takara (vibrafoon), Hiroaki Mizutani (contrabas) en Yasuhiro Yoshigaki (drums).

Deze Japanse bigband bracht een duizelingwekkende mix van wilde improvisaties en melodieuze, uitgeschreven composities die refereerden aan vroege freejazzgrootheden als Ornette Coleman of de hymnen van Albert Ayler. Het septet was continu in beweging; nu eens speelde iedereen, dan weer was er ruimte voor duo- of solo-improvisaties, waarbij een behoorlijk wild om zich heen slaande en bezwete Yasuhiro Yoshigaki een grappig contrast vormde met de onverstoorbare Sachiko M. Yoshihide speelde deze avond uitsluitend gitaar; zijn spel varieerde van jazzy akkoordenopeenvolgingen tot heftige distortion- en noise-uitbarstingen. Voor sommige nummers dirigeerde hij de band met korte handbewegingen en hoofdknikken, vooral wanneer er onregelmatige ritmes geaccentueerd moesten worden. Op zich was dit allemaal al behoorlijk indrukwekkend, maar het hoogtepunt van de avond waren toch een aantal songs waarbij het septet uitgebreid werd met een Japanse gastzangeres die half fluisterend, half zingend teksten voorlas. Onmiddellijk ontstond er een exotische, haast feeërieke sfeer, waarin een hoofdrol was weggelegd voor de subtiele orkestratie van vibrafoon en sine wave. Een piste die Yoshihide begin jaren negentig al bewandelde in zijn band Mosquito Paper, waar hij de relatie tussen tekst en muziek onderzocht. Een bijzonder indrukwekkend en uiterst gevarieerd optreden.

http://www.kindamuzik.net/live/otomo-yoshihide-septet/otomo-yoshihide-septet-the-necks/9586/
Meer Otomo Yoshihide Septet op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/otomo-yoshihide-septet