Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Oi Va Voi is een kleine week neergestreken in Amsterdam. Daar geven de grensverleggende Londenaren onder meer acte de présence op het Unheard Film Festival, dat met seminars, competities en natuurlijk een filmprogramma de rol van geluid in film centraal stelt.
De hoofdmoot van dat programma bestaat uit voorstellingen met (nieuw gecomponeerde) livemuziek als begeleiding. Een concept dat niet nieuw is, maar het inschakelen van Oi Va Voi bij een tweetal vertoningen van de Britse arthousefilm Morvern Callar in bioscoop Kriterion lijkt bij voorbaat al een succes: de zaal is nagenoeg uitverkocht.
In de film, een tamelijk warrig werkstuk dat te omschrijven valt als een zoektocht naar identiteit, speelt muziek een belangrijke rol: op de soundtrack prijken namen als Can, Stereolab en Aphex Twin. Hun muziek is vanavond grotendeels vervangen door die van het Britse zevental dat voor de gelegenheid vooral materiaal van het nieuwe album Travelling the Face of the Globe bewerkt heeft.
Voor wie Morvern Callar niet in de originele versie kent, is het lastig vergelijken, maar de livemuziek van Oi Va Voi lijkt de film beslist een toegevoegde waarde te geven. Na afloop is er een niet al te diepgravende vraag- en antwoordsessie en speelt de band als extraatje hun bekendste nummer 'Refugee'.
Dat nummer staat eveneens op de setlist bij het optreden twee dagen later in de volgepakte Sugar Factory. De intieme club aan de Lijnbaansgracht vormt het decor voor een kort, maar krachtig optreden waarbij ook ditmaal het nodige materiaal van het nieuwe album langskomt.
In tegenstelling tot voorgangers bevat dat nauwelijks nog invloeden uit hedendaagse dance. Naast klezmer en andere uit Oost-Europa stammende volksmuziek vormt soul nu een belangrijk ingrediënt in Oi Va Voi's nog altijd moeilijk te definiëren muzikale mix.
Dat is vooral te danken aan zangeres Bridgette Amofah, die met haar kortgerokte verschijning veler ogen op zich gericht weet. Net als Anna Phoebe, wanneer die op bijna orgastische wijze haar virtuositeit op de viool demonstreert.
Het publiek geniet volop van het spektakel. En Amsterdam voelt als een tweede thuis, roept klarinettist Steve Levi tussen de bedrijven door om met gloedvolle zang in het Hebreeuws hier en daar zijn joodse wortels te benadrukken.
Wortels die eveneens tot uitdrukking komen in het nieuwe 'Photograph', over de beruchte antisemitische Dreyfus-affaire in Frankrijk. Omdat de inbreng van de Franse rocker Dick Rivers ontbreekt, blijft de liveuitvoering aan de fletse kant. Een kleine smet op een verder vooral feestelijk optreden.
http://www.kindamuzik.net/live/oi-va-voi/oi-va-voi-9308/18253/
Meer Oi Va Voi op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/oi-va-voi
Deel dit artikel: