http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Octoberman / Lukas Batteau / Oldseed / Joosk
Vier singer-songwriters van wisselend niveau.
31 augustus 2008, dB's, Utrecht
Tekst: Thijs Zilverberg
Publicatiedatum: 03 september 2008
Een zomerse zondag in dB's, het afgelegen concertzaaltje in Utrecht. Vandaag staan er vier singer-songwriters op het programma.
Het startschot komt van de laat-twintiger Joosk. Helaas is het een valse start. De Utrechter is wel degelijk goed bij stem, maar zijn nummers ontaarden in een brij van open akkoorden waar geen enkele vorm van opbouw in te herkennen valt. Bij het aan elkaar praten van de nummers valt telkens een onprettige stilte. Vooral als hij het heeft over - hoe kom je erop? - het te lang doorpraten tijdens een set. Joosk, ook bekend als bassist van Taxi to the Ocean, wekt de indruk zich nog niet helemaal op zijn gemak te voelen als soloartiest.
Nee, dan Oldseed. De bebaarde Canadees klimt met zijn gitaar het podium op, hangt zijn rode truckerspet op aan de microfoonstandaard, gaat zitten en kijkt eens goed naar de vijf bezoekers die al terug zijn van de bar. "It's an honour to play for none of y'all", maakt hij er maar een geintje van. Gelukkig laten de overige dertig niet te lang op zich wachten. Waarna hij in drie kwartier laat zien dat hij goed naar Neil Young en Will Oldham heeft gekeken. Vanaf opener 'Queen of the French Farewell' blijkt dat het gevoel voor waterdichte americanasongs bij hem in het bloed zit. Misschien weinig origineel, maar met verve uitgevoerd.
Dan is het de beurt aan de half-Amerikaanse Utrechter Lukas Batteau, die vandaag zijn eerste ep All Dressed Up and Nowhere To Go presenteert. Inclusief band nog wel. De naam Lukas Batteau zingt al een tijdje rond in de regio, maar vandaag weet hij die reputatie nog niet waar te maken. De zang van Batteau is vlekkeloos, al blijven de liedjes wat eentonig. Zelfs de begeleiding kan daar weinig aan veranderen. De viool klinkt bij vlagen hemels, maar doet slechts een paar nummers mee. Het orgeltje is nauwelijks te horen. En de tweede gitarist is vaker een stoorzender dan een waardevolle toevoeging. Een ritmesectie had misschien wat orde kunnen aanbrengen.
Als het publiek zich tegoed heeft gedaan aan soep en salade is het aan Octoberman [Foto] om een mooi einde te verzorgen. Die taak is aan de tweede Canadees van de avond inmiddels wel besteed. De songs van Marc Morrissette (geen familie van) zijn net wat meer upbeat dan die van zijn landgenoot. Zijn combinatie van sterke alt.indiemelodieën, sporadisch paniekerige vocalen à la Arcade Fire en waar gepast een mondharmonicasolo zorgen voor een vermakelijk slotoptreden. Als Oldseed even later nog een aantal nummers komt meespelen krijgt ook deze zondag het hoogtepunt dat hij verdient.
http://www.kindamuzik.net/live/octoberman/octoberman-lukas-batteau-oldseed-joosk/17404/
Meer Octoberman op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/octoberman
Deel dit artikel: