http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Oceansize
Kwartje valt gedeeltelijk
30 oktober 2005, Paradiso, Amsterdam (NL)
Tekst: Stéphan Lam
Beeld: Michiel Bastmeyer
Publicatiedatum: 03 november 2005
Met het debuut Effloresce zijn deze jongens uit Manchester vanuit het niets aardig de hemel in geprezen. Grote namen zoals Tool en Radiohead werden aangehaald, maar Oceansize had natuurlijk wel zijn eigen geluid behouden. De opvolger ligt vers in de schappen, tijd voor de band om zich opnieuw op het podium te bewijzen. De kleine zaal van Paradiso is de plaats van handeling. Je kunt je afvragen waarom deze band in godsnaam niet in de grote zaal speelt. Maar is dat terecht?
Arrogant mannetje is dat eigenlijk, die zanger van Oceansize. Het hippe ventje is al een aardige rockster aan het worden. Niets zou ons verbazen als hij een minuut voor het optreden nog met een föhn in zijn hand zou staan. Zijn houding straalt arrogantie uit. En dan niet te spreken over zijn capriolen op het podium. Hoe vaak zie je nog dat een artiest tijdens een optreden zowel met zijn gitaar op zijn rug speelt als met zijn tanden de snaren beroert? Misschien dat het opwarmertje, een volledige AC/DC cd, hem geïnspireerd heeft tot zijn daden. Uiteindelijk zal hij aan het einde van de avond niet het grootste applaus krijgen.
De handjes gaan het meest op elkaar voor drummer Mark Heron. Niet vreemd, want zijn krachtige bijdrage is namelijk van niveau: moeiteloos schakelt deze tussen rustige en ruige gedeeltes, waardoor de soms vreemde structuren er vloeiend uitkomen. Zanger Vennart is goed van stem en gebruikt een aparte microfoon als het lijdend voorwerp van zijn schreeuwpartijen, die hij afwisselt met harmonische stukken zang.
Het meest warm loopt het publiek voor de nummers van Effloresce,/i>, wellicht dat het kwartje van opvolger Everyone into Position nog moet vallen. Toch blijft een live optreden anders dan een studio-opname. Een moeras van geluid, veroorzaakt door de drie gitaristen die de vijfkoppige band telt, bewijst dat knoppen draaien geen kinderspel is. De sferische gedeeltes doen daardoor flink onder voor het hardere werk. Met als gevolg dat de lijn uit de dromerige nummers verdwijnt en saaiheid op de loer ligt.
Uiteindelijk krijgt Oceansize een voldoende, vanwege vlijt en nijverheid. Maar een grotere zaal dan de kleine zaal van Paradiso zit er nog even niet in. Met een beetje doorzettingsvermogen gaat dat op lange termijn zéker lukken.
http://www.kindamuzik.net/live/oceansize/oceansize-11051/11051/
Meer Oceansize op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/oceansize
Vind je Oceansize goed? Lees dan ook bij KindaMuzik over:
» Spiritualized» Massive Attack
» Broadcast
Deel dit artikel: