http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nick Mulvey / Henry Green
Fink voorbij.
29 maart 2015, Efenaar, Eindhoven
Tekst: Guido de Greef
Beeld: Mitchell Giebels
Publicatiedatum: 31 maart 2015
'Voor fans van Fink en José González' staat op de poster. Je mag verwachten dat een singer-songwriter die in de BBC Sound of 2014-shortlist is genoemd én het afgelopen jaar op Lowlands en Into the Great Wide Open heeft gespeeld (later dit jaar staat hij bovendien op Pinkpop) het niet meer van dit soort referenties moet hebben. Toch valt Nick Mulvey tussen wal en schip; hij is te groot voor de kleine zaal en te klein voor de grote zaal. Dat heeft de Effenaar elegant opgelost door met gordijnen een intieme sfeer te creëren.
De muziek van voorprogramma Henry Green is dromerig en sfeervol. De van een enorme galm voorziene zang, gitaar, bas en drums doen in de verte denken aan Chromatics of, iets meer retro, The Durutti Column. Het is vooral door de spannende percussie dat Green de aandacht van het publiek weet vast te houden. En anders is er nog de strategisch halverwege de set geplaatste MGMT-cover 'Electric Feel'. Het applaus bij de aankondiging van het laatste nummer van de set is welgemeend en terecht.
Live blijkt Nick Mulvey [foto's] harder te rocken dan op z'n debuut First Mind. Verrassend hard zelfs, getuige de spannend klinkende opener 'Ailsa Craig'. Maar na een paar minuten begint het publiek toch langzaam te swingen op de singer-songwritermuziek met invloeden uit de wereldmuziek. Met name dankzij de ritmesectie, waarbij de vrouwelijke percussionist - die gebruikmaakt van de hang, een ufovormig percussie-instrument - in het oog springt. Sterke tracks als 'Juramidam' en het walsje 'Meet Me There' versterken de feestvreugde. Later neemt Mulvey gas terug, voor een akoestisch intermezzo met 'I Don't Want to Go Home', een klein gitaarliedje dat hij schreef na een bezoek aan Glastonbury. Op het debuut staat het weggestopt tegen het einde van de plaat, live komt het mooi tot z'n recht.
Zo laveert Mulvey vanavond stijlvol tussen kleine singer-songwriterliedjes aan de ene kant en songs die doordrenkt zijn van z'n liefde voor wereldmuziek aan de andere kant. Met een album en twee ep's op zak komen ook wat minder geslaagde songs voorbij, zoals single 'Nitrous', dat iets te veel leunt op 'You're Not Alone', een hit van Olive uit de jaren negentig.
Als er vanavond al een manco is, is het dat Mulvey iets te geroutineerd klinkt. De zanger komt pas een beetje los als hij de Gillian Welch-cover 'Look at Miss Ohio' speelt en slechts één bezoeker enthousiast reageert. "This one's for you then, pal!", roept Mulvey blij. Je bent bijna opgelucht dat het afsluitende 'Cucurucu' door technische problemen enigszins in de soep loopt; Mulvey wordt uit z'n comfort zone gebracht en tovert spontaan een grote, ontwapenende glimlach op z'n gezicht.
http://www.kindamuzik.net/live/nick-mulvey/nick-mulvey-henry-green/25843/
Meer Nick Mulvey op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nick-mulvey
Deel dit artikel: