• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Necrophagist e.a.

"En de podiumprijs voor beste death metal band gaat naar....Misery Index."
12 maart 2007, W2, Den Bosch (NL)

Tekst: Ruud van Esch en Maurice van der Heijden

Publicatiedatum: 24 maart 2007

De jonge gasten van Diskreet vormen het voorprogramma van het laatste deel van de Carving Europe's Epitaph Vol. II tour. Gretig beuken ze met hun lompe groovende newschool death metal door het half uurtje dat hen toebedeeld is.

Het is zaak voor Diskreet dat het geweld de volgende keer blijft plakken. Anders ontstijgen ze het niveau van honderd andere fanatieke genregenoten niet.

Op een album voelt de chaotische doorratelende death metal van Origin als turbulentie bij een KLM-vlucht. Over de top dus. Vanavond is dat door het slechte geluid nog een graadje erger, zodat het virtuoze gepluk en vingervlugge geschuif van bassist Mike Flores niet te horen is in de constante stroom van drummer John Longstreths blast beats.

Jammer, want visueel is Flores’ spel een genot om naar te kijken, samen met de boos kijkende zanger James Lee die regelmatig wordt bijgestaan door zijn gitaarspelende collega’s. Alsof één grunter nog niet genoeg impact maakt in de demonische wervelwind van gebeuk.

Misery Index [foto rechts] heeft alles mee. Een sterk laatste album en een nog betere livereputatie. In mei vorig jaar speelde de band met het grootste gemak Fear Factory van het grote 013-podium in Tilburg.

Het kan nog gekker. In de kleine W2-zaal voelt Misery Index zich als een vis in het water, daar laat de band geen enkel misverstand over bestaan. Openen met een troef als ‘Retalliate’ betekent dat er geen halve maatregelen genomen worden.

Hardcore invloeden die door de stortvloed van death metal en grindcore heensijpelen, beperken zich niet tot de muziek. De lange kapsels van de gitaristen daargelaten, lijkt het alsof het publiek naar een hardcoreband staat te kijken. De podiumpresentatie is verpletterend, net als het totaalgeluid. De speakers van het PA systeem staan letterlijk te trillen op het podium.

Het optreden heeft de karakteristieken van een dwaze autorit op een onverhard bochtenparcours met een hoog toerental. De slordigheidjes die zich voordoen bij topsnelheden en onverwachte wendingen sieren echter het spel van Misery Index.

Op een mengsel van tomeloze inzet en onbegrensde creativiteit scheurt Misery Index als eerste over de eindstreep, met een indrukwekkende voorsprong op alles wat er zich de laatste tijd aan metalconcerten heeft voorgedaan.

En dat terwijl Necrophagist [foto links] als hoofdprogramma staat geprogrammeerd. De band rondom frontman Muhammed Suicmez tapt met zijn bloedserieuze, perfectionistische benadering van death metal uit een heel ander vaatje.

Elke noot, hoe snel ook, wordt metronomisch getimed. Of het nu een willekeurige snareslag van een blast beat of een boventoon in één van de vele complexe riffs is. Suicmez vindt ook nog tijd om tegen zijn eigen gitaarpartijen in te grunten, terwijl hij zich beheerst op het podium voortbeweegt, alsof het een wandeling door het park betreft. Een wandeling ten tijde van een verwoestende precisietornado, dat wel.

Foto's van de W2 website, door Stijn Mertens.

http://www.kindamuzik.net/live/necrophagist/necrophagist-misery-index-origin-diskreet/15101/
Meer Necrophagist op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/necrophagist